Najstarsze dokumenty świadczące o obecności pionierów polskich pochodzą z 1893 roku. Pierwsi osadnicy podejmowali prace w kopalniach, na wielkich farmach i przy budowie linii kolejowej. W 1914 roku założona została pierwsza polska organizacja – Towarzystwo Wzajemnej Pomocy.
W latach 1925-30 osiedliło się w Calgary kilkadziesiąt polskich rodzin. 15 listopada 1931 roku powołano do życia Towarzystwo Polskie w Calgary, zwane Polonia lub też Klubem Polskim. W tym samym czasie zorganizowano bibliotekę, a dla dzieci powołano Szkółkę Polską w 1934 roku. W końcu 1946 roku przybył do Calgary pierwszy kontyngent żołnierzy polskich, uczestników walk na frontach drugiej wojny światowej, z I i II Korpusu. Wkrótce założone zostało Stowarzyszenie Kombatantów Polskich, Koło # 18. Lata osiemdziesiąte były czasem osiedlania się wielu rodzin w ramach emigracji “posolidarnościowej”.
Początki duszpasterstwa Polaków sięgają roku 1899. Prowadzone było przez Oblatów, Redemptorystów i księży diecezjalnych. Starania o księdza polskiego na stale i o kościół polski, podejmowane były wcześnie. W 1913 roku biskup Emil Legal zapisał, że Polacy w Calgary, choć nie posiadali własnego kościoła, to gromadzili się na wspólnej modlitwie a posługiwali im Ojcowie Oblaci już od 1904 roku: O. Paweł Kulawy i O. Antony Sylla, z Canmore. W 1914 roku czynione były plany budowy polskiego kościoła. Dzięki staraniom Ks. Biskupa John’a T.Kidd wśród Redemptorystów posługujących w Calgary 1929 roku znaleźli się Polacy: Ks. Izydor C. Shalla i Ks. Joseph Knapik. Znana jest też działalność Kanadyjczyka polskiego pochodzenia Ks. I.Ritza.
W 1952 roku przebywał w Calgary Ks. Biskup Józef Gawlina. Uznając wspólnie z miejscowym biskupem potrzebę obecności polskiego duszpasterza, umożliwił wyjazd z Anglii do Calgary Ks. Leonowi Trawickiemu. Zmarł on tragicznie 10 sierpnia 1956 roku.
Następnym był Ks. Władysław Słapa, były duszpasterz z Rio de Janeiro, który od 1955 roku przebywał w Washington, D.C. Przybył on do Calgary w październiku 1956 roku i podjął zadanie posługi duszpasterskiej rodakom. Przyczynił się do zakupienia ukraińskiej cerkwi na pierwszy kościół dla wspólnoty polskiej. Ks. Słapa zmarł nagle 14 września 1957 roku.
W niedzielę 8 grudnia 1957 roku przybył do Calgary i rozpoczął posługę Ks. Jan Otłowski. Był on pierwszym księdzem z Towarzystwa Chrystusowego o którego poprzez Ks. Biskupa Gawlinę zwrócił się Ks. Biskup Francis P. Caroll i powierzył duszpasterstwo Polaków w Calgary. Po przybyciu do Calgary Ks. Otłowski natychmiast przystąpił do organizowania polskiej parafii. W niedzielę 2 marca 1958 roku odbyło się poświęcenie kościoła, zakupionego krótko przed śmiercią Ks. Słapy w dzielnicy Bridgeland w pobliżu centrum miasta. Wkrótce do pomocy duszpasterskiej Ks. Otłowskiemu przybył brat Marian Pankanin z Towarzystwa Chrystusowego z Poznania. Przez rok od września 1963 do czerwca 1964 obowiązki proboszcza pełnił Ks. Józef Smyczyk i przekazał je ponownie Ks. Otłowskiemu.
Z napływem kolejnych grup imigrantów postanowiono wybudować nowy, większy kościół. Oficjalny Komitet Budowy Kościoła związał się 10 listopada 1963 roku. Zakupiono działkę w pobliżu Uniwersytetu w Calgary. Budowę kościoła pod wezwaniem Our Lady Queen of Poland (Matki Bożej Królowej Polski) rozpoczęto w w sierpniu 1967 roku, a poświęcenia kościoła pod zmienionym tytułem Our Lady Queen of Peace (Matki Bożej Królowej Pokoju) dokonał 20 kwietnia 1968 roku O. Stanisław Wachowicz, OMI, w obecności Administratora Diecezji Calgary, Ks. Paul O’Byrne, który wkrótce potem został mianowany biskupem Calgary po zmarłym Ks. Biskupie Caroll.
Wielkim przeżyciem dla polskiej parafii i całej społeczności polonijnej Calgary oraz południowej części Alberty były uroczystości milenijne i nawiedzenie Obrazu Jasnogórskiej Królowej Polski w 1966 roku.
Dzięki staraniom Ks. Jana Otłowskiego, 17 marca 1968 roku rozpoczęły posługę w parafii Siostry Dominikanki, które między innymi pełniły funkcję katechetek i nauczycielek, organistki i zakrystianki.
W 1968 roku proboszczem został mianowany Ks. Stefan Kaczmarek a asystentem Ks. Stanisław Kuczaik. Nadzwyczaj trudne warunki mieszkaniowe spowodowały złożenie przez nich rezygnacji z pracy w Calgary 1969 roku. W tym samym roku 3 września 1969 parafię odwiedził Ks. Kard. Karol Wojtyła, który został również przyjęty przez Ks. Biskupa Paul O’Byrne w jego rezydencji.
W listopadzie 1969 roku rozpoczął posługę proboszcza Ks. Edward Mroczynski, a jego asystentem został Ks. Józef Calik. W 1970 roku zakupiony został okazyjnie dom, 6 km od kościoła, na mieszkanie dla duszpasterzy. Ks. Mroczynski starał się spłacić dług zaciągnięty na budowę kościoła oraz zbierał fundusze na budowę plebani. Po otrzymaniu pozwolenia, rozpoczęto budowę plebani w czerwcu 1974 roku i po kilku miesiącach została ona oddana do użytku. Poświecenia sali 21 września 1974 roku dokonał Ks. Wojciech Kania, Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego.
31 marca 1976 roku podpisana została umowa miedzy Diecezją Calgary a Prowincją Północnoamerykańską Towarzystwa Chrystusowego, w której Ks. Biskup powierzył Księżom Chrystusowcom prowadzenie duszpasterstwa polskiej parafii w Calgary.
Dnia 7 maja 1977 roku proboszcz parafii, Ks. Mroczyński przedstawił parafianom plany budowy sali parafialnej dla 200 osób. Po przygotowaniu planów i zebraniu części funduszy, w następnym roku rozpoczęto budowę.
W 1979 roku po dziesięciu latach pracy w Calgary Ks. Mroczyńskiego zastąpił Ks. Stanisław Kuczaik, tym razem jako proboszcz. Z wieloma zadaniami przejął również zadanie dokończenia budowy sali parafialnej. Uroczyste poświecenie nowego obiektu odbyło się 28 czerwca 1980 roku. Ks. Kuczaikowi, proboszczowi parafii, pomagali kolejno jako asystenci: Ks. Marian Ogórek, Ks. Czesław Domaszkiewicz, Ks. Andrzej Rembarczyk i Ks. Edward Tkaczyk.
Lata 1981- 1986 były czasem wielkiego wzrostu społeczności polonijnej. Kryzys gospodarczy i stan wojenny w Polsce spowodował masowe osiedlanie się w Kanadzie polskich uchodźców ze względów politycznych i ekonomicznych.
2 września 1984 roku przed kościołem poświęcony został pomnik papieża Jana Pawła II, upamiętniający wizytę, która złożył w Calgary 15 lat wcześniej – 3 września 1969 roku. jako kardynał Krakowa. Poświecenie pomnika odbyło się w czasie przygotowań do papieskiej pielgrzymki w Kanadzie, która rozpoczęła się 9 września 1984 roku.
14 października 1986 roku parafia gościła Prymasa Polski Ks. Kardynała Józefa Glempa. Wieczorem Ks. Prymas przewodniczył Mszy św. w kościele, a następnie wziął udział w uroczystym bankiecie w Domu Polskim.
W listopadzie 1988 roku zakończone zostały prace związane z dobudowaniem biura parafialnego, sali spotkań i garaży oraz unowocześnieniem zakrystii.
W 1989 roku proboszczem został mianowany Ks. Zbigniew Olbryś. Pełnił on obowiązki proboszcza do września 1994 roku. W pracy duszpasterskiej pomagali Ks. Olbrysiowi kolejni asystenci: Ks. Klemens Dąbrowski, Ks. Jan Zych i Ks. Henryk Kociołek.
Staraniem Ks. Olbrysia została umieszczona w kościele, w ołtarzu głównym kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. 3 maja 1992 roku poświęcona została w kościele Kaplica Pamięci Narodowej zbudowana w formie chatki góralskiej, zaprojektowana przez Ks. Michała Kamińskiego z Poznania.
21 października 1992 roku zmarł nagle Ks. Arkadiusz Boryczka, który przebywał w parafii jako rezydent od grudnia 1991 roku. Pogrzeb Ks. Boryczki odbył się w poniedziałek 25 października 1992 roku. Pochowany został na cmentarzu St. Mary’s w Calgary w kwaterze Księży Chrystusowców.
Rok 1993 zaznaczony został potrójnym jubileuszem: 17 marca – 25 rocznica przybycia do Calgary Sióstr Dominikanek; 20 kwietnia – 25 rocznica poświecenia kościoła; 23 maja – złoty jubileusz kapłaństwa Ks. Jana Otłowskiego, który był budowniczym kościoła.
17 września 1994 roku obowiązki proboszcza przejął Ks. Jan Michalski. W czasie pięcioletniej posługi duszpasterskiej Ks. Jana został zremontowany przeciekający dach na kościele. W duszpasterstwie pomagał Ks. Eugeniusz Bolda. Następnym proboszczem parafii od 1999 roku był Ks. Adam Barcz, który podczas wakacji w Polsce utopił się w Zalewie Szczecińskim 1 sierpnia 2001r.
Po tragicznie zmarłym Ks. Adamie Barczu obowiązki proboszcza objął Ks. Stanisław Poszwa. Jego pomocnikami byli kolejni wikariusze: Ks. Jacek Nowak, Ks. Piotr Nowacki i Ks. Wiesław Berdowicz. W 2007 roku został dobudowany łącznik pomiędzy plebanią a sala parafialną, który obecnie jest nazwany salą Ks. Jana Otłowskiego.
Od 28 czerwca 2008 roku proboszczem parafii jest Ks. Dr Czesław Rybacki, za którego kadencji zostały wykonane znaczące prace renowacyjne kościoła, sali parafialnej i plebanii.
W 2009 roku zostały zrealizowane następujące prace renowacyjne: nowe okna na plebanii i w kościele, odnowa sali parafialnej wraz z nowym nagłośnieniem, nowe piece ogrzewcze do kościoła, plebani i sali parafialnej, remont łazienek przy kościele i na plebani oraz nowe nagłośnienie w kościele.
W 2010 roku zostały zainstalowane witraże do kościoła. Projektantem i wykonawcą witraży był Andrzej Florczak z Toronto, którego propozycje zostały uzupełnione przez członków Rady Parafialnej i zatwierdzone do wykonania za zgodą Ks. Biskupa Fredericka Henry, Ordynariusza Diecezji Calgary. Witraże zostały poświęcone w Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata 21 listopada 2010r. przez Ks. Biskupa Fredericka Henry, w obecności Ks. Prowincjała Pawła Bandurskiego i Ekonoma Prowincji Ks. Zygmunta Ostrowskiego oraz licznie zebranej Polonii w Calgary.
Całość witraży przedstawia się następująco: w przedsionku kościoła nad środkowymi drzwiami – znak Krzyża włożony w polską flagę w kształcie dwóch ryb, na lewo Arka Noego i Księga Biblii, nad drzwiami litera P – (hiro) – Symbol Chrystusa. Na prawo od środkowych drzwi: Krzak gorejący i tablice Mojżesza – dziesięć Bożych przykazań a nad drzwiami IHS – znak Chrystusa: Jesus Christos Soter – Jezus Chrystus Zbawiciel. Przez cały przedsionek przewija się polska flaga – symbol naszej polskiej tożsamości.
Ponieważ kościół nosi tytuł Matki Bożej Królowej Pokoju dlatego w witrażach są sceny związane z życiem Matki Bożej. W kościele za organami scena Zwiastowania NMP – Anioł z lilijką – symbol czystości i niewinności, a Maryja w geście „Fiat” – „Niech mi się stanie według Słowa Twego”. U góry po lewej gołąbek – znak Ducha Świętego a po prawej napis: „Ave Maria”.
Dalej dwie ryby – symbol początku chrześcijaństwa, scena Narodzenia Jezusa: Józef i Maryja w zadumie nad Dzieciątkiem, a u góry Oko Opatrzności Bożej.
Kolejna scena to ukrzyżowanie: Jezus na krzyżu i stojąca pod krzyżem Matka Bolesna.
U góry krzyż z koroną cierniową i trzy gwoździe – znak męki Pańskiej, obok Baranek Paschalny – symbol ofiary Chrystusa.
Scena Zmartwychwstania: Zwycięski Chrystus i składający mu hołd Anioł w pozycji pochylonej.
Nad tabernakulum Zesłanie Ducha Świętego – gołąbek z płomykami ognistymi – w odniesieniu do Eucharystii to Duch Święty sprawia swą mocą przemianę chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Symbole Eucharystii po obu stronach ołtarza: winogrona i kielich z winem w środku, oraz kłosy zboża i chleb, u góry Alfa i Omega – znak Chrystusa jako Początek i Koniec historii zbawienia.
Z misterium Chrystusowego Krzyża rodzi się Kościół, dlatego Klucze św. Piotra u góry, natomiast obok Sługa Boży Jan Paweł II ze swoim papieskim pastorałem w kształcie krzyża i litera M – „Totus Tuus” – zawierzenie Maryi swego pontyfikatu, a
u góry herb papieski Jana Pawła II. Kolejny witraż ze Świętym Maksymilianem Kolbe i u góry dwie korony: czerwona – męczeństwo, a biała – czystość. Św. Maksymilian – wielki czciciel Maryi i wzór miłości bliźniego.
Dalej u góry Serce Jezusa z koroną cierniową – znak miłości miłosiernej, w kapliczce mamy obraz Jezusa Miłosiernego, dlatego obok jest Św. Faustyna Kowalska zwrócona twarzą w kierunku obrazu – Sekretarka Bożego Miłosierdzia.
Dalej u góry symbole Matki Bożej: róża z 5 czerwonymi płatkami oraz lilia – znak czystości. Kolejny symbol też odnosi się do Maryji tzw. French Lili – lilia francuska.
Ostatnie postacie to Sługa Boży Kard. August Hlond, Prymas Polski i Założyciel Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców (pierwotna nazwa zgromadzenia) i Sługa Boży O. Ignacy Posadzy, współzałożyciel Towarzystwa Chrystusowego i założyciel Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla w Morasku, koło Poznania. U góry znak Księży Chrystusowców: orzeł w koronie w znaku litery P (hiro) – Chrystus i napis: Wszystko dla Boga i Polonii Zagranicznej – hasło, które nadał Sługa Boży Kard. August Hlond.
Dalej nad środkowymi drzwiami Korona Matki Bożej z literą M – znak tytułu naszego kościoła – Matka Boża Królowa Pokoju a obok krzyż – najstarszy znak krzyża w chrześcijaństwie miał taki właśnie kształt.
Dodatkowe witraże podkreślające naszą polską tożsamość: przy konfesjonałach Jasna Góra i obraz Czarnej Madonny z Dzieciątkiem oraz Kolumna Zygmunta z Zamkiem Królewskim w Warszawie. Przy wyjściu z zakrystii husarz z pióropuszem – znak potęgi państwa polskiego jako przedmurze chrześcijaństwa, a po drugiej stronie znak Rycerzy Kolumba z kanadyjską flagą.
Całość kosztów witraży łącznie z projektem, wykonaniem, transportem i zamontowaniem oraz GST wyniosła: $ 119, 255.
Dwa witraże górne przy prezbiterium zostały ufundowane przez organizacje: nad tabernakulum Zesłanie Ducha Świętego – Stowarzyszenie Polskich Kombatantów Koło # 18 w Calgary i nad figurą Chrystusa Zmartwychwstałego: Klucze Św. Piotra —- Stowarzyszenie Polsko Kanadyjskie w Calgary. Rok 2010. Ponadto witraż Rycerzy Kolumba z kanadyjską flagą został także ufundowany przez tą organizację.
Zgodnie z tradycją i za sugestią wykonawcy witraży Pana Andrzeja Florczaka pod postacią Sługi Bożego O. Ignacego Posadzego jest napis: „Witraże ufundowane w 25 rocznicę kapłaństwa Ks. Czesława Rybackiego 2010r”. Witraże można zobaczyć na zdjęciach z wnętrza kościoła.
W 2011 roku zostały zainstalowane nowe lampy sufitowe w przedsionku i w tyle kościoła, tak by nie przesłaniały nowych witraży wykonanych w poprzednim roku 2010.
Natomiast przed świętami Wielkanocy wyposażenie kościoła zostało ubogacone przez zamontowanie pięciu nowych wiszących żyrandoli, które po raz pierwszy rozświetliły kościół w czasie uroczystej Mszy św. Wieczerzy Pańskiej Wielkiego Czwartku.
We wrześniu rozpoczęły się prace odnowy betonowych ścian kościoła i przedsionka przez nałożenie jasnej warstwy piasku tzw. „Stoneffects”. Prace zostały wykonane gratis przez grupę ofiarnych parafian. Ponadto dla pełnego wykończenia ścian kościoła, zostały położone płytki ceramiczne wzdłuż ścian tworzące listwy przyścienne.
W 2012 roku dokonano kompletnej renowacji dwóch łazienek męskiej i damskiej przy sali parafialnej na poziomie biblioteki. Zmodernizowane łazienki zostały w pełni zautomatyzowane, jeśli chodzi o wodę i światło. Ściany łazienek zostały wyłożone płytkami i zamontowane marmurowe blaty z automatycznymi kranami. W październiku zostały wykonane kolejne prace upiększające nasz kościół od zewnątrz. Front kościoła i jego filary oraz ściany biura i łącznika z salą parafialną zostały wykończone metodą „Stoneffects”, podobnie jak ściany wewnątrz kościoła. Przed Świętami Bożego Narodzenia została też odnowiona toaleta obok kuchni, przeznaczona dla osób niepełnosprawnych, również w pełni zautomatyzowana.
W styczniu 2013 roku trwały prace renowacyjne przy sali parafialnej, podczas których odnowione zostały klatki schodowe, zainstalowane nowe oświetlenie w przedsionku do sali i na korytarzach oraz zamontowane nowe poręcze na schodach prowadzących do biblioteki. Odnowiona została także kuchnia parafialna przez wymianę dwóch pieców kuchennych na gaz z elektrycznym zapłonem, zainstalowana została nowa zmywarka do naczyń, wymieniony kran i odprowadzenie wodne ze zlewozmywaka, położone dodatkowe płytki porcelanowe na ścianach. Po Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego 2 kwietnia rozpoczęły się w naszym kościele ważne prace przy nowym projekcie wykończenia ołtarza głównego z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. Projekt ubogacenia prezbiterium wykonał parafianin Zygmunt Bawoł na zlecenie Ks. Proboszcza, który podsunął pewne idee dotyczące tego projektu. Całość prac nowego projektu ołtarza z kolumnami wykonali Panowie: Zygmunt Bawoł i Edward Białowąs w ciągu miesiąca kwietnia. Nowy ołtarz przyciąga uwagę swoim dostojeństwem i elegancją wykonania. Kolejny miesiąc maj był przeznaczony na odnowę wszystkich ławek w kościele z zamontowaniem nowych kieszeni na śpiewniki, którą to pracę w rekordowym czasie wykonali już sprawdzeni nasi parafianie: Zygmunt Bawoł i Edward Białowąs.
W 2014 roku zostało zainstalowane nowe oświetlenie stacji Drogi Krzyżowej oraz nowe oświetlenie prezbiterium w raz obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej. Z okazji kanonizacji Bł. Jana Pawła II został odnowiony pomnik obok kościoła z zainstalowaniem mosiężnej tablicy pamiątkowej z datą kanonizacji i herbem papieskim wpisanym w znak różańca świętego.