13 marca

Sobota, 12 marca

18:00-+ Zbigniew Łabinowicz                                  – rodzina

18:00-+ Władysława Siwiec (1 rocz) – córka Grażyna z rodz.

Niedziela, 13 marca- II Niedziela Wielkiego Postu

8: 30- O zdrowie i Boże błogosławieństwo dla Roberta z okazji urodzin i dary Ducha św. dla rodziny

10: 30- W intencji dzieci chrzestnych, o Boże błogosławieństwo i światło Ducha św. – Magda i Sebastian

12:30- Za zmarłych przyjaciół: ++ Władysław Wyglądała, Jan Gierach, Stanisław Maguder, Jan Doskocz i Janina Bodzak                                                           – rodz. Markiewicz

M.W.+ Eryka Alaba zmarła w Polsce

                18:30 GORZKIE ŻALE

19:00- + za Andrzeję (ona) Latosiewicz

19:00- + Janina Krysiak (11 rocz)                      – syn z rodziną

Poniedziałek, 14 marca

19:00- ++ Barbara Gochnia (7 rocz), Wiesława Walerian (7 rocz) i Władysław Walerian (1 rocz)

19:00-+ Alfons Kohnke (19 rocz)

Wtorek, 15 marca

19:00–+ Claudia Rudy

19:00- ++ Ludwik Rajzer i Marian Szpiech zmarły w Polsce

Środa, 16 marca – św. Patryka

9:00- Z prośbą o uzdrowienie z choroby nowotworowej dla Patryka Jurek

19:00- + Krzysztof Gawędzki zmarły we Francji  – rodzina

Czwartek, 17 marca

19:00- + Anna Niemczyk                            – córka z rodziną

19:00-+ Andrzej Brodzki

Piątek, 18 marca- św. Cyryla Jerozolimskiego

9:00- ++ Bronisława, Grzegorz, Helena i Antonina                         

19:00-(Ks. Stefan) O Boże błogosławieństwo dla Grażyny Guzek z okazji urodzin                                  – mama i rodzina

19:00++ Maria i Henryk Sztemberg              – córka z rodziną

Sobota, 19 marca- św. Józefa oblubieńca N.M.P.

8:30- Zawierzenie św. Józefowi

18:00-+ Andrzej Łukasiewicz i Ks. Józef Furman

18:00-+ Marian Rutkowski (8 rocz)

Niedziela, 20 marca- III Niedziela Wielkiego Postu

8: 30- ++ Katarzyna, Zygmunt i Maria Zator

10: 30-+ Józef Nowak                                  – siostra z rodziną

12:30- O Boże błogosławieństwo i potrzebne łaski i światło Ducha św. dla Jadwigi Różnickiej i jej rodziny

                18:30 GORZKIE ŻALE

19:00- + Regina Drutkowska (1 rocz) i Jan Drutkowski (13rocz)                                                                  – Ewa Sikora

   II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

Rdz 15,5-12.17-18;Flp 3,17-4,1; Łk 9,28b-36

   Refren: Pan moim światłem i zbawieniem moim

Słowo Boże zaprasza nas dziś na górę Tabor, gdzie razem z Piotrem, Janem i Jakubem stajemy się świadkami wydarzenia niezwykłego. Rozmowa o nieuchronności ofiary Mesjasza toczy się w scenerii iście niebiańskiej. Widzimy odmienionego Jezusa, którego twarz jaśnieje jak słońce, a szaty stają się lśniąco białe. A obok Niego dwóch mężczyzn – Mojżesza i Eliasza, – których na ziemi nie widziano od tysięcy lat, i którzy objawiają nam się w chwale. Rozmowa ta ukazuje, że decyzja o śmierci Chrystusa nie jest wynikiem ziemskiego rozumowania. Podjęta została dla naszego zbawienia. „On był światłem”. Nie jednym z proroków, nie jednym światłem więcej, ale „światłem”, które przyszło na ten świat. To z powodu zniszczenia tego światła On umrze. Na Taborze uczniowie doświadczyli olśnienia Bożą chwałą, kiedy twarz Jezusa „zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. Święty Piotr całe życie pozostanie naznaczony tym szczególnym spotkaniem. To właśnie wspomnienie Przemienienia, które stało się dla niego podstawowym doświadczeniem jego wierności, daje zatrwożonemu Piotrowi siłę i pewność. A teraz spróbujmy spojrzeć na naszą rzeczywistość. Tym razem bohaterem ostatniej sceny jestem ja, tzn. uczeń Jezusa, chrześcijanin trzeciego tysiąclecia, w każdej Eucharystii oświecany światłem Jego łaski. Czym dla mnie jest polecenie Boga Ojca, który nakazuje „słuchać” Chrystusa? Słuchać, tzn. doświadczać, uczestniczyć, przyjąć i także naśladować. W okresie Wielkiego Postu, uprzywilejowaną formą przemawiania Boga do ludzkiego serca, swoistą Górą Tabor i odnowieniem osobistego przymierza ze Stwórcą, jest czas rekolekcji. Rekolekcje to nic innego, jak słuchanie Boga i doświadczanie Jego obecności, to porządkowanie i uzupełnianie posiadanej hierarchii wartości, to odnowienie osobistej przyjaźni z Bogiem i umocnienie wiary. Jeśli spojrzymy na Piotra, Jakuba i Jana, to mimo niesprzyjających i tajemniczych, zewnętrznych okoliczności nie wątpimy, że ich wejście na Górę Tabor było potrzebne. Warto było tam być, aby zobaczyć „blask Nieba” i usłyszeć głos Stwórcy: „To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!”.   Wobec światła odsłania się nasz grzech. Umysł ludzki bywa jednak na tyle przebiegły, by nie wchodzić do jasności. Wszyscy mamy skłonność do omijania prawdy. Przed nami jeszcze pięć tygodni Wielkiego Postu. To czas na towarzyszenie Jezusowi od agonii w Ogrójcu aż na Golgocie. To czas na opłakiwanie męki Pana z Matką Bolesną i Aniołami. Bez tego nasza radość w Niedzielę Zmartwychwstanie nie mogłaby być pełna. Ufni w moc przychodzącego Boga, wsłuchujmy się w słowa: „To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie”. On nas przemieni. ks. Leszek Smoliński 

                 Dziękujemy za regularne wspieranie naszej parafii. Można to czynić wrzucając donację do skrzynki w kościele, można przysyłać ofiary pocztą, można też złożyć donację on-line przez system diecezjalny www.catholicyyc.ca/donatetoparish.html

12 marca                              – Rycerze Kolumba

18 marca                              – Mateusz Sobczak i S. Zacharia

25 marca                              – Rodzina Radia Maryja

1 kwietnia                         – Siostry Dominikanki

8 kwietnia                         – Poszukujemy prowadzących

Dla dzieci Droga Krzyżowa w środy o godz. 18:30.

SPOWIEDŹ W CZASIE WIELKIEGO POSTU

W naszym kościele spowiedź codziennie, przed każdą Mszą świętą, w razie potrzeby także po Mszy.

GORZKIE ŻALE – tradycyjne polskie nabożeństwo pasyjne, z historią liczącą ponad 300 lat, odprawiane jest w niedziele o godz. 18:30. W ten sposób nie ma potrzeby dwukrotnego przyjazdu do kościoła w niedzielę, bo można zostać na Mszę św. o godz. 19:00.

Z ŻAŁOBNEJ KARTY…

ODNOWA W DUCHU ŚW.  – Plan Seminarium:

16 marca – Tydzień 4 – Przyjmujemy Boży Dar

23 marca – Tydzień 5 – Odnowiony w Duchu Świętym

30 marca – Tydzień 6 – Wzrost w Duchu Świętym

6 kwiet.– Tydzień 7 –Nasze Przeobrażenie w   Chrystusa

W KOLEJNE TYGODNIE WIELKIEGO POSTU pomoc finansową można też składać bezpośrednio przez naszą Parafię. Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii jest żywo zaangażowane w pomoc uchodźcom. Otwo­rzyliśmy nasz budynek semianaryjny w Poznaniu i dom formacyjny w Mórkowie k. Leszna dla wielu dziesiątek uchodźców. Nasi Księża pracują w kilku ośrodkach w Ukrainie. Ekonom Generalny otworzył specjalne konta bankowe dla różnych walut. Informacja nt. wpłaty w dolarach kanadyjskich – poniżej.

PODZIĘKOWANIE

W imieniu Związku Harcerstwa Polskiego składamy serdeczne podziękowania wszystkim Parafianom za ofiary złożone na pomoc Ukrainie. Wasza hojność jest wzruszająca. Zebraliśmy aż $7,064. Pieniądze będą przekazane do organizacji Caritas, Polskiego Czerwonego Krzyża oraz Canadian Medical Assistance Team. Taka suma będzie niewątpliwie ogromną pomocą dla tych, którzy uciekają do Polski przed wojną, często tylko z jedną walizką. Organizacje pomocowe i wolontariusze pracują tam ponad siły. Drodzy Parafianie, jesteśmy Wam ogromnie wdzięczni. Bóg zapłać! Agnieszka Olechno phm. Hufcowa  Hufca Mlody Bor District Commissioner – Polish Girl Scouts, Alberta hufcowa@mlodybor.zhpkanada.org  Tel. 403.651.0707

RYCERZE KOLUMBA

Zapraszamy wszystkich Rycerzy Kolumba na zebranie w środę, 16 marca o godzinie 20.00. Spotkanie odbędzie się w sali parafialnej (pierwsze osobiste zebranie od pół roku).                                                           Wielki Rycerz Jan Owoc.

5 TOM „DZIEJE POLSKI”

NARESZCIE SĄ !!! Po wielu miesiącach opóźnień, otrzymaliśmy z Orchard Lake, MI modlitewniki polsko-angielskie „PAN Z WAMI”. Ich teksty są aktualne do końca listopada 2022 roku. Lektorzy otrzymują darmowe egzemplarze. Inni potrzebujący, mogą nabyć książkę na własność za $10. Pozostałe kopie będą wyłożone w ławkach do „generalnego użytku”. Dziękujemy za cierpliwość!

W OBRONIE ŻYCIA…

Począwszy od 2 marca  (Środa Popielcowa) do 10 kwietnia  (Niedziela Palmowa) katolicy diecezji będą się modlić przed kliniką aborcyjną 2431 – 5th Ave N.W. Zapraszamy Polonię Calgary do czynnego udziału w obronie dziecka nienarodzonego o każdej porze dnia, przez te 40 dni. Rejestracje chętnych przyjmuje E. Gawor, tel. Tel. (403)251-5545, 403-975-4653 lub e-mail; eugeniuszgawor@gmail.com. Można też skorzystać ze strony internetowej; www.40daysforlife.com/calgary lub na facebook, aby sie więcej na ten temat dowiedzieć.

SPRAWOZDANIE FINANSOWE ZA ROK 2021 zostało przygotowane przez naszego Księgowego, Marka Wrońskiego (403-701-2734) i przedstawione podczas spotkania Rady Parafialnej 10 marca. Miniony rok był czasem „specyficznym”, czasem „Covid’owym”. Mniejsza liczba osób przychodzących do kościoła, oraz mniejsza liczba różnych wydarzeń w parafii, przełożyły się na mniejsze wpływy do budżetu. Zmalał wpływ z reklam w biuletynie (o 8 tys.). Wzrosły natomiast wydatki: pensje Księży wysyłane do Society of Christ wróciły do „poprzedniego poziomu” po dwóch latach obniżenia, (a więc różnica 12 tys.); ubezpieczenie budyn­ków wzrosło o 8 tys.; nasze opłaty do Diecezji (po czasie „zamrożenia”) wzrosły o 22 tys., itd. Podsumowując: rok zamknął się na „minusie” rzędu $14,781.43…. (Dobrze, że mamy jeszcze oszczędności z lat ubiegłych!). Bóg zapłać za regularne wspieranie naszej parafii!

ZATRUDNIMY KOBIETY DO SPRZĄTANIA DOMÓW. Full time lub part time. Oferujemy bardzo dobre warunki pracy. Po więcej informacji prosimy dzwonić  pod numer 403-402-8293. (4x)

PRACA: Potrzebne są kobiety do sprzątania domów. W sprawie pracy proszę dzwonić: 403-663-9886. Proszę się nagrać i zostawić swoje dane, żeby można było oddzwonić. (8x)

PIEKŁO WOJNY… „Mariupol przypomina Armagedon, to jest prawdziwe piekło” – mówi Radiu Watykańskiemu ojciec Paweł Tomaszewski, któremu z grupą cywilów cudem udało się ewakuować z oblężonego przez Rosjan miasta. Ryzykując życiem, zorganizowali 100-samochodowy konwój pod białymi flagami. „Nigdy nie zapomnę kobiety w ciąży, która uklękła przed separatystami z tzw. Republiki Donieckiej, błagając by nas przepuścili. Zatrzymali konwój, ale pozwolili się schronić w małej wiosce” – mówi ojciec Tomaszewski. Polski paulin wskazuje, że w mieście brakuje żywności, elektryczności i ogrzewania. „Ludzie giną, gdy wychodzą z piwnic w poszukiwaniu wody. Wyjście na ulicę równa się samobójstwu” – podkreśla. Wskazuje, że miasto jest kompletnie zniszczone przez bomby. „Często, by móc iść dalej, trzeba wymijać góry leżących zwłok” – powiedział zakonnik, który w oblężonym Mariupolu spędził 11 dni wojny. „Gdy wyjeżdżaliśmy, Mariupol był bardzo zniszczony. Nie było dzielnicy miasta, gdzie nie spadałyby pociski, gdzie nie byłoby zniszczeń, zniszczonych bloków i budynków. Z diabelską intencją niszczą miasto, równają je z ziemią. To wielka tragedia dla ludzi, którzy nie mogą wyjść na zewnątrz, nie mogą nic kupić, nie mogą funkcjonować normalnie, bo zawsze jest zagrożenie życia. Gdy wyjeżdżaliśmy, była krótka przerwa w ostrzałach… Ludzie wtedy zaczęli kraść, wynosić wszystko ze sklepów. To było przerażające, sami sobie szkodzili. Nie chodziło tylko o desperacką kradzież żywności, ale każdy kradł, co mógł. To było przerażające, dewastowali wszystko, co się dało. Nie ma niczego, wody, żywności. Nie ma już sklepów, więc nie można już nic kupić. Czasem przyjeżdżają samochody ze zbiornikami wody czy cysterny, ale jest tego strasznie mało. Nie ma też wody wodociągowej, która i tak nie nadawała się do picia. Jedzenie się kończy, a ostrzeliwania trwają. To taka tragedia, że ciężko sobie nawet wyobrazić. To nie do pomyślenia, co się dzieje. Ci ludzie próbują sobie radzić, ale w większości nie mają żadnych zapasów, a jeśli nawet wcześniej odłożyli jakieś jedzenie, to nie można go przygotować, bo nie ma gazu. Niektórzy nawet przeszukują śmieci. Najtrudniejsze były cztery dni, gdy okolicę wokół naszego domu cały czas bombardowano. Najgorsze były naloty, zrzucali wtedy największe bomby, był największy huk, trząsł się cały dom. To było przerażające i trudne do wyobrażenia“ – wyznał paulin. „To, że udało nam się wyjechać to cud. Zabraliśmy się z grupą ludzi i wyjechaliśmy, było około stu samochodów. Sprawialiśmy wrażenie tłumu, ale był w tym Bóg. Przepuściły nas trzy posterunki Rosjan, ale czwarty nie chciał. Mówili, że to Republika Doniecka i mają nakaz, by nikogo nie wypuszczać. W sobotę spaliśmy w nocy pięć godzin w szczerym polu, bez niczego. Nie było sieci, by zadzwonić do kogoś i powiedzieć, co się z nami dzieje. Były wśród nas małe dzieci, kobiety w ciąży. Żołnierze powiedzieli nam, że kobiety i dzieci mogą pojechać same do Zaporoża, a to było przecież 200 km. Czekaliśmy przy drodze prowadzącej do jednej małej wioski, gdzie, dowiedzieliśmy się, że mogą nas przyjąć, całą naszą kolumnę samochodów. Ludzie się wahali, ale ostatecznie mówili, że nie ma znaczenia, gdzie nas rozstrzelają… Nie wiadomo było, co nas tam czeka, czy przypadkiem Rosjanie tam nie czekają, by gdzieś nas nie wyprowadzić… Ostatecznie jednak nas to uratowało, pojechaliśmy tam, bo było bardzo zimno, ujemna temperatura. Niektórzy zatrzymali się w domach, inni w dużej szkole. Rano zebraliśmy się pod tą szkołą wszyscy i zastanawialiśmy się, gdzie pojechać. Niektórzy mężczyźni pojechali sprawdzić, gdzie może być jakaś inna droga, by minąć posterunek, który nas nie puścił. Powiedzieli nam, że w niedzielę miał być otwarty nowy korytarz humanitarny. Zdecydowaliśmy koło południa wyjechać do tego korytarza. Polnymi drogami pojechaliśmy za żołnierzami. Liczyliśmy na to, że skoro nasza kolumna samochodów jest tak duża, to może nas puszczą. Tak się stało. Gdy jechaliśmy, widzieliśmy po drodze martwych żołnierzy rosyjskich, to wyglądało jak pole bitwy. To było straszne, ale cudem udało się wyjechać. Nigdy nie myślałem, że będę świadkiem takiego barbarzyństwa. Najgorszy moment był, gdy staliśmy w polu przed żołnierzami i myśleliśmy, że na pewno coś będzie się działo. Musieliśmy liczyć się nawet z tym, że nas zabiją. Nie mieliśmy nadziei. Kobiety błagały by nas wypuścili, ale stanowczo mówili nie i koniec. To było dla nas najtrudniejsze, takie załamanie. Jadąc mieliśmy jednak nadzieję, że nam się uda“ – powiedział Radiu Watykańskiemu o. Paweł Tomaszewski.