9 sierpnia 2015r.

admin Biuletyn 2015/08/07 | 0

XIX NIEDZIELA ZWYKŁA

Ref: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry

Boga można poznawać w różny sposób. Obserwując cudowną harmonię barw przy wschodzie lub zachodzie słońca, podziwiając piękno rozkwitających maków lub lilii, słuchając śpiewu ptaków lub szumu jodeł. Przez zmysły, w pięknie stworzonego świata, dociera człowiek do jego Stwórcy. Można też dotrzeć do Boga przez lekturę Pisma Świętego. To Księga mówiąca o tajemnicy spotkania Boga z człowiekiem. Lektura Biblii wymaga jednak pewnej sprawności intelektualnej. Księgę tę czyta się wprawdzie przy pomocy serca, ale wymagane są pewne zdolności intelektualne. Bez nich Księga natchniona nie może być odczytana. Rzecz jasna nie chodzi tu o studia i wielką wiedzę, bo te mogą nawet utrudniać lekturę Biblii, lecz o mądrość, która wnika w to, co najistotniejsze. Pan Bóg chciał jednak dotrzeć do każdego człowieka, bez względu na jego zdolności intelektualne. Chciał wypełnić serce ludzkie sobą niezależnie od tego, czy jest to serce geniusza, czy serce upośledzonego człowieka. Przez uszkodzony słuch czy wzrok Pan Bóg nie może dotrzeć do kaleki przy pomocy piękna i mądrości dzieła stworzenia i dlatego znalazł inną formę, dostępną dla każdego. Stał się pokarmem. Każdy, kto może przyjmować pokarm, może też wypełnić serce swe Bogiem. Chrystus ma smak chleba i wina. Tajemnica to wielka. Zdumiewa swoją prostotą. Wśród pokarmów rozłożonych na stołach ziemi leży ten Boski pokarm dający życie wieczne. Przemieniający człowieka. Zdumiewa jednak fakt, że im łatwiej o spotkanie z Bogiem, tym trudniej to ludziom przychodzi. Najgłębiej przeżywają Boga w nadzwyczajnych okolicznościach, oczarowani potęgą gór, ciszą jeziora, bielą padającego śniegu, przerażeni grozą uderzającego piorunu. Znacznie trudniej przychodzi im spotkanie z Bogiem przemawiającym z kart Pisma Świętego, mimo że leży ono z reguły w zasięgu ich ręki, w podręcznej biblioteczce. Bywa, że upływają miesiące, nawet lata całe, a do niego nie zaglądną. Najłatwiej zaś podejść do ołtarza i spożyć Boga, który jako Chleb zaprasza głodnych do jedzenia. W każdą niedzielę miliony ludzi są tak blisko Boga, o jeden krok uczyniony w stronę ołtarza, a zarazem tak daleko. Daleko duchem. Rezygnują z najprostszej formy osobistego spotkania z Bogiem. Okazuje się, że im bardziej Bóg ułatwia nam spotkanie z sobą, tym trudniej nam je przeżyć w sposób pełny. Do przeżyć religijnych potrzebne są nam okoliczności nadzwyczajne. Znak to, że nie jesteśmy domownikami Boga, nie jesteśmy kochającymi Go dziećmi. W szczęśliwej rodzinie do przeżywania pełni radości nie potrzeba nic nadzwyczajnego. Jej członkowie chętnie przebywają razem i każde słowo, gest, najprostszy uśmiech są w takim domu wydarzeniem wielkim. Tam, gdzie jest miłość, wszystko jest wielkie, nawet wspólne dzielenie się kromką chleba. Gdzie jej zabraknie, można przynieść złoto i brylanty, dar będzie cenny, ale ani jego ofiarowanie, ani przyjęcie nie będzie wydarzeniem wielkim. O wielkości wydarzenia decyduje szczęście kochających się serc. Gdyby ołtarz otoczyli ludzie o kochających sercach, Msza święta byłaby najgłębszym i najpiękniejszym przeżyciem, jakie jest możliwe na ziemi. Takim ono jest dla Chrystusa, bo On nas kocha, i takim może być dla każdego z nas. Tajemnicę Eucharystii może odkryć jedynie ten, kto dostrzegł piękno prawdziwej miłości.

INTENCJE MSZALNE

Sobota, 8 sierpnia

18:00 – O Boże błogosławieństwo dla Zgromadzenia Sióstr Dominikanek z okazji Święta Patronalnego

Niedziela – 9 sierpnia

8:00 – ++ Maria i Jan Gryboś i zmarli z rodziny – Sr. Lucyna

9:30 – O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla Patryka z okazji 20 Urodzin

11:00 – O Boże błogosławieństwo w dniu Urodzin dla Dominika – rodzice

12:30 – ++ Henryka i Tadeusz Olkowscy – syn z rodziną

19:00 – ++ Emilia i Konstanty Leśniczuk – syn Arkadiusz z rodziną

Poniedziałek – 10 sierpnia

19:00 – O zdrowie i Boże błogosławieństwo dla Bruce Larway – Vanessa

Wtorek, 11 sierpnia

19:00 – + Mieczysław Obrocki – żona

Środa, 12 sierpnia

19:00 – O zdrowie i Boże błogosławieństwo dla Bruce Larway – Vanessa

Czwartek, 13 sierpnia

19:00 – O zdrowie i Boże błogosławieństwo dla Bruce Larway – Vanessa

Piątek, 14 sierpnia

19:00 – ++ Marlina Zakowicz i zmarli z rodziny

Sobota, 15 sierpnia

8:30 – O Boże błogosławieństwo dla Dominiki i Jana z okazji 6 rocz ślubu małżeńskiego i ich dzieci Julia i Natalia

18:00 – + Tadeusz Piotrowski – żona i dzieci

Niedziela – 16 sierpnia

8:00 – + Andrzej Lipski – żona z rodziną

9:30 – ++ Agnieszka i Franciszek Chudy oraz Alina i Józef Połujan – dzieci i wnuki

11:00 – ++ Władysława i Edward Szypulewski – wnuk Marek

12:30 – Dzień Żołnierza – SPK Koło #18

19:00 – ++ Jacek Machula i zmarli z rodziny – żona z rodziną

LEKTORZY 8-9 sierpnia

18:00 – M. Domaradzki, Organista, M. Broniewski

8:00 – M. Edgar, M. Sobczak, A. Rudzinska

9:30 – A. Mazur, S. Salome, R. Przybylski

11:00 – P. Adamski, M. Iskra, M. Kaczan

12:30 – W. Potocka, M.Kulaga, A. Gurgul

19:00 – Lektorzy

W NASZEJ WSPÓLNOCIE

14 SIERPNIA – ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE (1894-1941).

Franciszkanin, oddał życie za współwięźnia w Oświęcimiu. Beatyfikowany przez papieża Pawła VI, a Jan Paweł II zaliczył go w poczet świętych Kościoła, jako „męczennika miłości”.

15 SIERPNIA – UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NMP.

Papież Pius XII uroczyście ogłosił dogmat, że Najświętsza Maryja Panna została wzięta do nieba z duszą i ciałem. Dość często spotyka się również nazwę ludową tej uroczystości –Matki Bożej Zielnej

– nawiązującej do zwyczaju święcenia kwiatów i ziół, a często dożynkowych wieńców.

W tym dniu podczas Mszy św. o godzinie 8:30 i 18:00 poświęcone zostaną: kwiaty, wianki i zióła.

OBIAD DZIĘKCZYNNY DLA KS. CZESŁAWA

Zapraszamy wszystkich na Uroczyste pożegnanie Ks.Czesława z parafianami podczas Mszy św w niedzielę 23 sierpnia o godz. 12:30, bezpośrednio po Mszy św zapraszamy na dziękczynny obiad do sali parafialnej. Bilety w cenie $15.00 od osoby do nabycia w sali parafialnej po każdej Mszy św.`

PEREGRYNACJA OBRAZU MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ W RODZINACH

Trwa peregrynacja obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej po rodzinach naszej parafii. Przez najbliższy tydzień od 9 do 16 sierpnia Rodzina Marii i Janusza Skorniewski będzie modlić się przed obrazem Matki Bożej wypraszając obfitość łask Bożych dla swej rodziny, przyjaciół i znajomych.

TOGETHER IN ACTION – 2015

W Diecezji Calgary trwa akcja zbierania ofiar we wszystkich parafiach na wspieranie działalności charytatywnej i administracyjnej diecezji. Kwota wyznaczona dla naszej parafii wynosi $32,878.00. Dotychczas złożono ofiary na sumę $ 27,014.00 – Bóg zapłać! Czeki prosimy wystawiać na Our Lady Queen of Peace Church/TOGETHER IN ACTION. Prosimy wszystkich Parafian o wsparcie tegorocznej kolekty!

W NASZEJ SPOŁECZNOŚCI

KOMUNIKAT SPK KOŁA NR 18

Stowarzyszenie Polskich Kombatantów Koło nr 18 oraz Stowarzyszenie Polsko-Kanadyjskie w Calgary zaprasza wszystkich członków, harcerzy i ich rodziny oraz społeczność polonijną na Mszę Św. z okazji obchodów Dnia Żołnierza w niedzielę 16 sierpnia 2015 r. o godz. 12:30. Bezpośrednio po Mszy św. o godz. 14:30 zapraszamy do Sali Kombatanta w Domu Polskim na Akademię z tej okazji połączoną z obiadem i lampką wina. Tematem Akademii to „Kapłani w służbie Wojska Polskiego” połączona z częścią artystyczna przygotowaną przez grupę „Musica Mundi”, Harcerzy, Szkołę Polską oraz Grupę „Młodzi Duchem”. Po Akademii dla zainteresowanych będzie wyświetlony jednogodzinny film o Powstaniu Warszawskim.

Wstęp wolny dla weteranów, $10.00 dla członków.SPK i PCA, $15.00 dla niezrzeszonych. Członkowie SPK proszeni są o przybycie w mundurach. Poczty sztandarowe prosimy o przybycie ze sztandarami na Mszę św. oraz Akademię. Z uwagi na ograniczoną ilość miejsc prosimy o zgłaszanie swojej obecności na Akademię do dnia 11 sierpnia br. tel. 403 – 229 9356 Zbigniew Starczyk oraz 403 – 288 0347 Veronika Kanaszyc.

Stowarzyszenie Polsko-Kanadyjskie i Stowarzyszenie Polskich Kombatantów, koło #18 w Calgary planują renowację wnętrza głównego budynku Domu Polskiego. Zachęcamy polonijne firmy remontowo-budowlane z Calgary do udziału w tych pracach. Zainteresowane firmy prosimy o kontakt z John’em Majowskim, tel. 403-685-5490 lub e-mail: majowski@shaw.ca do dnia 30 września 2015. Zglaszające się firmy muszą być ubezpieczone od odpowiedzialności prawnej, posiadać zabezpieczenie finansowe zgodne z ustawodawstwem prowincji Alberta oraz ważną licencje na prowadzenie działalności gospodarczej w Albercie (Licensed, bonded and insured). Po zamknięciu listy zgłoszeń (30 września 2015) i ustaleniu skali remontu, firmy otrzymają dalsze informacje. Przyznanie kontraktu nie jest gwarantowane. Z góry dziekujemy wszystkim zainteresowanym.

OGŁOSZENIA KOMERCYJNE

POKOJE DO WYNAJĘCIA

W Kelowna B.C. Kontakt Barbara 1-250-769-0959

WAKACJE W B.C W OKOLICY CRESTON

Niedaleko jeziora Kootney Lake, z białą plażą w Twin Bay, można wynająć dom całkowicie wyposażony. Duża weranda, piękne widoki, dużo drzew i kwiatów. Można zabrać ze sobą pieska. Po więcej informacji proszę dzwonić do Krystyny Tel: 403-540-7736 (6x)

PRACA

Cracovia Deli poszukuje osobę do sprzedaży na pół lub cały etat. Kontakt 403-252-0170 (3x)

FIRMA INDELIBLE

Oferuje remonty i odnawianie mieszkan. Usługi malarskie, kafelkowanie i renowacje, wymiana okien i drzwi. Kontakt w języku polskim i angielskim.

Jonathan Skinner 587-225-1875 indeliblemarks@gmx.com

OFERUJEMY SWOJE USŁUGI w zakresie kompleksowego sprzątania domów, mieszkań, ogrodów itp. W powierzonej nam pracy gwarantujemy sumienność i wykonywanie swoich obowiązków z sercem i dużym zaangażowaniem. Oferujemy sprzątanie stałe np. kompleksowo co tydzień jak również okolicznościowe, jednorazowe. Polecamy i prosimy o kontakt telefoniczny 403-889-6514 (9x)

CONDOMINIUM DO WYNAJĘCIA

Wynajmę umeblowane condo z jedną sypialnią plus den w Edmonton, Windermere na minimum 6 miesięcy. Referencje mile widziane. Kontakt Marian 587-784-4400 DOM DO WYNAJĘCIA

Duży dom z walkout basement do wynajęcia od zaraz z 6 sypialniami, dwie kuchnie i dwie łazienki w dzielnicy Albert Park S.E. Można wyrentować oddzielnie albo górę, albo walkout basement. Tel: 403-619-5919 (3x)

BULLA PAPIEŻA FRANCISZKA OGŁASZAJĄCA ROK MIŁOSIERDZIA

W Ewangelii według św. Łukasza znajdujemy jeszcze inny, ważny aspekt przeżywania z wiarą Jubileuszu. Ewangelista opowiada, że Jezus w szabat powrócił do Nazaretu i, jak miał w zwyczaju, udał się do synagogi. Tam też został poproszony o odczytanie fragmentu Pisma i o skomentowanie go. Wybrany fragment pochodził z Księgi proroka Izajasza, gdzie jest napisane: «Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski Pańskiej» (Iz 61, 1-2). „Rok łaski” – rok miłosierdzia: to właśnie jest nam ogłoszone przez Pana i tym pragniemy żyć. Ten Rok Święty niesie ze sobą bogactwo misji Jezusa, które odbija się echem w słowach Proroka: zanieść słowo i gest pocieszenia biednym, ogłosić wolność tym, którzy są więźniami nowych form niewolnictwa nowoczesnego społeczeństwa, przywrócić godność tym, którzy zostali jej pozbawieni. Przepowiadanie Jezusa staje się na nowo widoczne w odpowiedziach wiary, które chrześcijanie powinni dawać przez osobiste świadectwo.
Niech czas Wielkiego Postu w Roku Jubileuszowym zostanie przeżyty jeszcze bardziej intensywnie, jako istotny moment w celebrowaniu i doświadczaniu miłosierdzia Boga. Ileż stron Pisma Świętego można przemedytować podczas tych tygodni Wielkiego Postu, aby odkryć na nowo miłosierne oblicze Ojca! Używając słów proroka Micheasza możemy również i my powtórzyć: «Któryż Bóg podobny Tobie, co oddalasz nieprawość, odpuszczasz występek reszcie dziedzictwa Twego? Nie żywi On gniewu na zawsze, bo upodobał sobie miłosierdzie. Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy» (7, 18-19). W tym czasie modlitwy, postu i uczynków miłości, strony Księgi proroka Izajasza będą mogły zostać przemedytowane w sposób jeszcze bardziej konkretny: «Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać; dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: „Oto jestem!” Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem. Pan cię zawsze prowadzić będzie, nasyci duszę twoją na pustkowiach. Odmłodzi twoje kości, tak że będziesz jak zroszony ogród i jak źródło wody, co się nie wyczerpie» (58, 6-11). Inicjatywa „24 godziny dla Pana”, którą będziemy przeżywać w piątek oraz w sobotę przed IV Niedzielą Wielkiego Postu, powinna zostać rozpropagowana w diecezjach. Wiele osób powraca do Sakramentu Pojednania, a wśród nich wiele osób młodych, którzy w podobnym doświadczeniu odnajdują często drogę powrotu do Pana, aby żyć chwilą intensywnej modlitwy oraz nadać sens własnemu życiu. Z przekonaniem na nowo kładziemy w centrum Sakrament Pojednania, ponieważ pozwala dotknąć nam wielkość miłosierdzia. Będzie to dla każdego Nie zmęczy mnie nigdy powtarzanie, żeby spowiednicy stali się prawdziwym znakiem miłosierdzia Ojca. Bycie spowiednikiem to nie improwizacja. Spowiednikami stajemy się przede wszystkim wtedy, gdy wpierw sami jako penitenci szukamy przebaczenia. Nigdy nie zapominajmy, że być spowiednikiem znaczy mieć udział w samej misji Jezusa i być konkretnym znakiem ciągłości Boskiej miłości, która przebacza i zbawia. Każdy z nas otrzymał dar Ducha Świętego dla przebaczenia grzechów i za to jesteśmy odpowiedzialni. Nikt z nas nie jest panem sakramentu, ale wiernym sługą przebaczenia Boga. Każdy spowiednik powinien przyjmować wiernych jak ojciec z przypowieści o marnotrawnym synu: to ojciec, który wybiega na spotkanie syna, pomimo, że ten ostatni roztrwonił jego majątek. Spowiednicy są wezwani, aby objąć skruszonego syna, który wraca do domu i by wyrazić radość z tego, że się odnalazł. Niech nie zmęczy spowiedników również to, że będą musieli wyjść do drugiego syna, który pozostał na zewnątrz i jest niezdolny do radości, aby wytłumaczyć mu, że jego ostry osąd jest niesprawiedliwy i nie ma sensu w obliczu miłosierdzia Ojca, które nie zna granic. Niech nie zadają aroganckich pytań, lecz jak ojciec z przypowieści niech przerwą wywód przygotowany przez syna marnotrawnego, ażeby potrafili uchwycić w sercu każdego penitenta wezwanie do pomocy i prośbę o przebaczenie. Spowiednicy są wezwani do tego, aby byli zawsze i wszędzie, w każdej sytuacji i pomimo wszystko, znakiem prymatu miłosierdzia.
Podczas Wielkiego Postu w tym Roku Świętym zamierzam wysłać Misjonarzy Miłosierdzia. Będą znakiem matczynej troski Kościoła o Lud Boży, aby wszedł on w głębokości bogactwa tej tajemnicy tak fundamentalnej dla naszej wiary. Będą to kapłani, którym udzielę władzy przebaczenia grzechów zarezerwowanych dla Stolicy Apostolskiej, aby podkreślić wielkość ich posłania. Będą przede wszystkim żywym znakiem tego, jak Ojciec przygarnia tych, którzy szukają jego przebaczenia. Będą Misjonarzami Miłosierdzia, ponieważ będą kształtować ze wszystkimi spotkanie pełne człowieczeństwa, źródło uwolnienia, bogate w odpowiedzialność za przezwyciężenie trudności i podjęcie nowego życia otrzymanego w Chrzcie świętym. W ich misji pozwolą się oni poprowadzić słowom Apostoła: «Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie» (Rz 11, 32). Wszyscy bowiem, nie wyłączając nikogo, wezwani są do przyjęcia tego apelu miłosierdzia. Niech misjonarze żyją tym wezwaniem wiedząc, że mogą utkwić swój wzrok w Jezusie: «miłosiernym i wiernym arcykapłanie» (por. Hbr 2, 17). Proszę współbraci Biskupów o zaproszenie i o przyjęcie tych misjonarzy, aby byli przede wszystkim przekonującymi kaznodziejami miłosierdzia. Niech zostaną zorganizowane w diecezjach „misje ludowe”, tak aby misjonarze ci stali się zwiastunami radości i przebaczenia. Uprasza się ich, aby sprawowali Sakrament Pojednania dla ludu, by czas łaski ofiarowany w tym Roku Jubileuszowym pozwolił wielu synom, którzy są daleko, odnaleźć drogę do ojcowskiego domu. Niech Pasterze, przede wszystkim w tym intensywnym czasie Wielkiego Postu, z troską zachęcają wiernych do powrotu „do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę” (Hbr 4, 16). penitenta źródłem prawdziwego pokoju wewnętrznego.
Słowo przebaczenia niech dotrze do wszystkich, a wezwanie do doświadczenia miłosierdzia niech nie pozostawi nikogo obojętnym. Moje zaproszenie do nawrócenia kieruję z jeszcze większą intensywnością do tych osób, które znajdują się daleko od łaski Boga ze względu na sposób, w jaki żyją. Myślę w sposób szczególny o tych mężczyznach i kobietach, którzy należą do grup przestępczych, jakiekolwiek by one były. Dla waszego dobra proszę was o zmianę życia. Proszę was w imię Syna Bożego, który, chociaż walczył z grzechem, nigdy nie odrzucił grzesznika. Nie wpadajcie w straszliwą pułapkę myślenia, że życie zależy od pieniędzy, i że wobec nich wszystko inne staje się pozbawione wartości i godności. To jest tylko iluzja. Nie zabierzemy pieniędzy z nami po śmierci. Pieniądze nie dają nam prawdziwej radości. Przemoc, użyta do zdobycia pieniędzy ociekających krwią, nie czyni człowieka ani mocnym, ani nieśmiertelnym. Dla wszystkich, wcześniej lub później, przyjdzie sąd Boży, od którego nikt nie będzie mógł uciec. To samo wezwanie niech dotrze do osób wspierających bądź współuczestniczących w korupcji. Ta zgniła rana społeczeństwa jest ciężkim grzechem, który woła do nieba, ponieważ uderza w same podstawy życia osobistego i społecznego. Korupcja nie pozwala patrzeć w przyszłość z nadzieją, ponieważ w swojej bezwzględności i chciwości niszczy projekty słabych i miażdży najbiedniejszych. Korupcja jest uporczywym trwaniem w grzechu, który chce zastąpić Boga iluzją pieniądza jako formy władzy. Jest to dzieło ciemności wspierane przez podejrzliwość i przez intrygi. Aby odsunąć ją z życia osobistego i społecznego, konieczna jest rozwaga, czujność, lojalność, przejrzystość, połączone z odwagą ujawnienia. Jeśli nie walczy się otwarcie z korupcja, wcześniej lub później staje się jej wspólnikiem i niszczy się własną egzystencję. To jest właśnie czas sposobny na zmianę życia! To jest czas, aby pozwolić dotknąć swe serce. W obliczu popełnionego zła, nawet w przypadku ciężkich przestępstw, nadchodzi moment wysłuchania płaczu osób niewinnych, ograbionych z majątku, z godności, z uczuć, z samego życia. Pozostawanie na drodze zła jest tylko źródłem iluzji i smutku. Prawdziwe życie jest zgoła inne. Bóg nie męczy się, trzymając rękę wyciągniętą. On jest zawsze gotowy do wysłuchania i również ja jestem gotowy, tak jak i moi bracia Biskupi i Kapłani. Wystarczy tylko przyjąć zaproszenie do nawrócenia i poddać się sprawiedliwości, podczas gdy Kościół ofiaruje miłosierdzie.
Nie będzie bezużyteczne w tym kontekście opisanie relacji pomiędzy sprawiedliwością a miłosierdziem. Nie są to dwa aspekty sobie przeciwne, ale dwa wymiary tej samej rzeczywistości, która rozwija się stopniowo, aż do osiągnięcia swego szczytu w pełni miłości. Sprawiedliwość jest podstawową koncepcją dla społeczeństwa obywatelskiego, gdyż normalnie odnosi się do porządku prawnego, poprzez który stosuje się prawo. Przez sprawiedliwość rozumie się również to, że każdemu należy oddać to, co mu się należy. Biblia wiele razy odnosi się do sprawiedliwości Bożej i do Boga jako Sędziego. W rozumieniu biblijnym sprawiedliwość jest integralnym zachowywaniem Prawa i postawą każdego dobrego Izraelity zgodną z przykazaniami danymi przez Boga. Ta wizja jednak doprowadziła, i to wiele razy, do legalizmu, zasłaniając pierwotny sens i zaciemniając głęboką wartość, jaką posiada sprawiedliwość. Aby przezwyciężyć tę perspektywę legalistyczną należałoby pamiętać, że w Piśmie Świętym sprawiedliwość jest faktycznie rozumiana jako pełne zaufania zdanie się na wolę Boga. Ze swej strony Jezus mówi częściej o ważności wiary, niż o zachowaniu Prawa. W ten właśnie sposób powinniśmy rozumieć Jego słowa, kiedy, znajdując się przy stole z Mateuszem i innymi celnikami oraz grzesznikami, mówi do faryzeuszów, którzy toczyli z Nim spór: «Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników» (Mt 9, 13). W obliczu wizji sprawiedliwości, która jest niczym więcej, jak tylko zwykłym zachowywaniem Prawa, które dzieli osoby na sprawiedliwych i grzeszników, Jezus chce pokazać wielki dar miłosierdzia, które szuka grzeszników, aby zaoferować im przebaczenie i zbawienie. Stąd też staje się zrozumiałe, dlaczego z powodu tej swojej wizji uwalniającej i będącej źródłem odnowienia, Jezus został odrzucony przez faryzeuszów i uczonych w Piśmie. Oni bowiem, aby być wiernymi Prawu, kładli ciężary na ramiona ludzi, niwecząc równocześnie miłosierdzie Ojca. Wezwanie do zachowywania Prawa nie może utrudnić zwrócenia uwagi na rzeczy niezbędne, które dotyczą godności osób. Wezwanie Jezusa odnosi się do tekstu proroka Ozeasza – «Miłości pragnę, nie krwawej ofiary» (6, 6) – i jest bardzo znaczące w tym kontekście. Jezus potwierdza, że od tej pory regułą życia Jego uczniów będzie prymat miłosierdzia, jak o tym sam zaświadcza, dzieląc swój posiłek z grzesznikami. Miłosierdzie raz jeszcze jest objawione jako podstawowy wymiar misji Jezusa. Jest ono prawdziwym wyzwaniem wobec Jego rozmówców, którzy zatrzymują się tylko na aspekcie formalnym Prawa. Jezus natomiast wykracza poza Prawo; Jego dzielenie się z tymi, których Prawo uważało za grzeszników, pozwala zrozumieć, dokąd dochodzi Jego miłosierdzie. Również Apostoł Paweł przebył podobną drogę. Zanim spotkał Chrystusa na drodze do Damaszku, jego życie było poświęcone w sposób całkowity osiągnięciu sprawiedliwości z Prawa (por. Flm 3, 6). Nawrócenie dokonane przez Chrystusa doprowadziło Pawła do wywrócenia jego wizji aż do takiego punktu, że w Liście do Galatów napisał: «my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków» (2, 16). Jego zrozumienie sprawiedliwości zmieniło się radykalnie. Paweł kładzie teraz na pierwszym miejscu wiarę, a nie Prawo. To nie zachowywanie prawa zbawia, ale wiara w Jezusa Chrystusa, który wraz ze swoja Męką i Zmartwychwstaniem niesie zbawienie razem z miłosierdziem, które usprawiedliwia. Sprawiedliwość Boga staje się teraz uwolnieniem dla tych, którzy są uciśnieni przez niewolę grzechu i wszystkich jego konsekwencji. Sprawiedliwością Bożą jest Jego przebaczenie (por. Ps 51[50], 11-16). (Ciąg dalszy w następnym biuletynie)