21 stycznia

Sobota, 20 stycznia

18:00– ++ Lucjan i Apolonia Półkośnik

18:00– Dziękczynna z prośbą o dalsze łaski i opiekę Matki Bożej dla Zofii, Mikołaja, Edyty i Stanisława  – mama i babcia

Niedziela, 21 stycznia- III NIEDZIELA ZWYKŁA    

8: 30– Za Parafian

10:30-++ Krystyna, Andrzej, Józia (dziecko) Pawliccy oraz Andrzej Niemiatowski

12:30-++ Janina i Zbigniew Nowak oraz Ryszard i Maria Krawczyk

19:00-++ Barbara, Jerzy i Robert Filip (nazwisko)

Poniedziałek, 22 stycznia

19:00- + Kazimierz Hyciek (3 rocz)

Wtorek, 23 stycznia

19:00– O Boże błogosławieństwo i potrzebne łaski dla babci Jadwigi i dziadka Zdzisława      – wnuki

Środa, 24 stycznia

19:00-++ Leszek Midera z żoną                      

Czwartek, 25 stycznia

19:00– ……………

Piątek, 26 stycznia

9:00– ……………

19:00-……………..

Sobota, 27 stycznia

8:30- ……………………..

18:00– ++ Janina i Wiesław Figarscy                  – rodzina

18:00–  ++ Marek, Katarzyna i Franciszek Pieczara

Niedziela, 28 stycznia- IV NIEDZIELA ZWYKŁA    

8: 30– + Danuta Sikora (1 rocz)           – córka z rodziną

10:30– + Teresa Łabinowicz

12:30– + Olivia Tarko

19:00– + Claudia Rudy                                     – rodzina

Dziękujemy za regularne wspieranie naszej parafii. Można to czynić wrzucając donację do skrzynki w kościele, można przysyłać ofiary pocztą, można też złożyć donację on-line przez system diecezjalny www.catholicyyc.ca/donatetoparish.html

III NIEDZIELA ZWYKŁA

    Jon 3,1-5.10;1 Kor 7,29-31; Mk 1,14-20     

Ref: Naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

Można się łatwo uzależnić od osoby, która nas akceptuje i wzmacnia tak bardzo, że nie potrafimy żyć bez codziennych pigułek afirmacji Łowienie ryb i naprawianie sieci to zajęcia mało atrakcyjne. Łatwo przy nich o monotonię i zmęczenie. Czy nie doznajesz osłabiającego przeświadczenia o beznadziejności swego losu i braku satysfakcji? Być może użalasz się nad sobą, na ciężką pracę, która niewiele zmienia nawet w twojej materialnej sytuacji. Ale to tylko pogłębia przygnębienie. Świat może ofiarować jedynie efemeryczną przyjemność, nie potrafi uczynić człowieka szczęśliwym i zachwycająco spełnionym. Kiedy jest nam ciężko, stajemy się też męczący dla innych, nieustannie opowiadając o swych porażkach i utracie nadziei. Narzekanie to najczęstszy temat rozmów. Podejrzewam, że narzekamy po to, by wzbudzić podziw innych. „Popatrzcie, jak ja cierpię, podziwiajcie mnie!” – zdajemy się mówić. Większość ludzi ma problemy z miłowaniem kogokolwiek, nawet siebie, z depresją, emocjonalnym niezaspokojeniem, nałogami, poczuciem winy, zaniżaniem swojej wartości. Nieustannie naprawiają jakieś sieci, ale ciągle powstają nowe dziury i przedarcia, które trzeba naprawiać. Usiłują złowić w świecie coś dla siebie, ale efekty są mizerne. Same płotki. Rozglądają się za kimś, kto by im wskazał nową drogę, podarował nadzieję, choćby złudną. Dlatego różni uzdrowiciele, wróżki, guru, sekciarscy mesjasze, demaskujący obłudę zawsze nie swoją, politycy mają wokół siebie zachwycone ławice wyznawców. Oblężeni są lekarze, psychiatrzy, kapłani. Jakie to kłopotliwe, gdy setki ludzi uwiesza się na ramieniu jednego człowieka z inklinacją do uciekania od odpowiedzialności za samodzielne kroczenie po ścieżkach egzystencji. Można się łatwo uzależnić od osoby, która nas akceptuje i wzmacnia tak bardzo, że w końcu nie potrafimy żyć bez codziennych pigułek afirmacji. Pewien lekarz opowiadał, że większość pacjentów odwiedza go nie z powodu chorób, ale z powodu zatroskania, jakiego oczekują od niego. Kto z ludzi ma siłę wysłuchiwać godzinami użalania się innych? Kto może wskazać nadzieję na sens życia i podeprzeć ją niezmęczonym ramieniem? Czy istnieje ktoś, kto potrafi nas wyzwolić od zaplątania się we własne sieci smutku, beznadziei, bezsensu, niepewności, lęku i chronicznego poprawiania i zaszywania dziur grzechów, które tak trudno na nowo uczynić siecią sumienia o sensownych kombinacjach? Jest tylko jedna osoba, której obietnica na pewno jest wiarygodna. Jezus. Dzięki Jego słowom czterech uczniów wyrwało się z poplątanego losu i odnalazło zupełnie nowy cel dla siebie. Już nie chwytali się czegokolwiek, ale dali się pochwycić zachwyceniu Bogiem uczłowieczonym. Zostali zaproszeni do łowienia ludzkich dusz z ciemnych przepaści grzechu i rozpaczy. Ale nie dla siebie, lecz dla Niego. Mam sens: zachwycić kogoś, kogo spotkam, Bogiem, nie sobą. Augustyn Pelanowski OSPPE

ZARZĄD FUNDACJI BRATA ALBERTA W CALGARY zwraca się z prośbą do wszystkich Parafian o poparcie naszej comiesięcznej zbiórki pieniężnej na rzecz ośrodków, którym pomagamy w Polsce.  Tym razem członkowie Zarządu będą dyżurować w Sali Parafialnej dzisiaj niedzielę po dziennych Mszach świętych. Informacje na temat działalności naszej Fundacji można uzyskać w czasie zbiórki w Sali Parafialnej u członków Zarządu lub przewodniczącej Elżbiety Kiegler tel.: 403-993-2745. Dziękujemy naszym ofiarodawcom. Bóg zapłać!

W roku 1934, Polska Szkoła otworzyła w Calgary po raz pierwszy swoje podwoje dla dzieci emigrantów w trosce o wychowanie, język polski i przekaz wiedzy o ponad tysiącletniej chrześcijańskiej kulturze polskiej. Od tego momentu oddani nauczyciele i wychowawcy zapisali piękne karty pracy z dziećmi i młodzieżą.

Gdy powstała Polska Parafia w obecnej lokalizacji, a ks. Otłowski zaprosił do współpracy Siostry Dominikanki, od tego momentu, wspólnymi siłami kontynuujemy to wielkie dzieło.  Z naszej szkoły „wyszło” wiele pokoleń uformowanych patriotycznie młodych ludzi, którzy rozproszyli się po całej Kanadzie i dają świadectwo swojej polskości i przywiązania do wartości.

Jubileusz 90-cio-lecia istnienia naszej szkoły chcemy celebrować hucznie, 25 maja 2024 roku. Będzie to okazja do spotkań „po latach”, do wspomnień, do podziękowań, ale i do wsparcia „Alma Mater” aby nasza Szkoła służyła następnym pokoleniom…. W związku z tą uroczystością będą różne towarzyszące elementy, o których niebawem poinformujemy.

POKWITOWANIA DO PODATKU – W przyszłym tygodniu zostaną rozesłane pokwitowania do Income Tax dla wszystkich, którzy złożyli dotacje na naszą parafię w 2023 r. Dotacje poniżej $20.00 nie będą wysyłane, jak również tym osobom, do których nie mamy adresu, a jest ich parę. Te pokwitowania można odebrać w biurze parafialnym. Serdeczne Bóg zapłać wszystkim ofiarodawcom.!

OGŁOSZENIA BIZNESOWE W BIULETYNIE-Nadchodzi czas na odnowienie opłat za reklamy firm i biznesów w biuletynie parafialnym na rok 2024. Prosimy o potwierdzenie kontynuacji swych reklam do 27 lutego, 2024r.   Serdecznie dziękujemy sponsorom!

KOŁO MODLITEWNO- APOSTOLSKIE RYCERSTWA NIEPOKALANEJ, działające przy naszej parafii, wyraża serdeczne podziękowanie za złożone ofiary na pomoc Kościołowi na Wschodzie. Zebrano: $ 17,812.00. Niech Dobry Bóg wynagrodzi swoimi łaskami Ofiarodawców, a Niepokalana otoczy swą szczególną opieką. Bóg zapłać!

ZARZĄD STOWARZYSZENIA POLSKO-KANADYJSKIEGO w Calgary zaprasza wszystkich zrzeszonych na miesięczne zebranie, które odbędzie się w niedzielę, 28 stycznia 2024 r. o godzinie 14:30 w Domu Polskim. Zapraszamy.

PODZIĘKOWANIE- Rodzina zmarłej ś.p. Marii Pastuszka serdecznie dziękuje wszystkim za wsparcie duchowe i za uczestnictwo w uroczystościach pogrzebowych. Bóg zapłać!.

JESTEM SOBĄ– Serdecznie zapraszamy na trzydniowe warsztaty dla pełnoletnich kobiet, dotyczące potrzeby samopoznania i siły temperamentu.  Celem warsztatów jest pogłębienie relacji z sobą samą, sięgnięcie do głębi, która jest w każdej z nas, dotarcie do swoich korzeni, emocji, granic oraz potrzeb. Zrozumienie swojej cielesności, seksualności oraz duchowości.  To wszystko po to, aby otworzyć się na szersze horyzonty, odkryć piękno, które jest w każdym człowieku, poczuć się bezpieczna, niezależnie od tego co dzieje się na zewnątrz. Zajęcia będą odbywać się w gronie 35 kobiet, w atmosferze wsparcia i radości. Warsztaty poprowadzi Siostra Małgorzata Lekan, Dominikanka, teolog, absolwentka Studiów nad Seksualnością w Catholic Theological Union w Chicago oraz Zarządzania Oświatą na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Siostra Małgorzata ukończyła również szerokie spektrum kursów z psychologii i counselling’u. Prowadzi zajęcia z psychoedukacji i teologii ciała.   Siostra Małgorzata jest również autorką książki „Boska Ja. Kobiecy przewodnik po mieście, którym jesteś”.  Jeżeli chciałabyś odbyć podróż ku własnemu „ja”, która może zaowocować poprawą jakości życia, rozkwitem kreatywności czy też większą determinacją w identyfikowaniu i osiąganiu celów – ta propozycja może być dla Ciebie. Warsztaty odbędą się w dniach 1-3 marca, 2024 roku w Klasztorze FCJ w Calgary. Zapraszamy! Zapisy oraz wszelkie informacje pod numerem telefonu: 403-829-0687. Liczba miejsc ograniczona. Będą też spotkania „otwarte” w naszej parafii, w środę i czwartek poprzedzający w/w weekend.

BIBLIOTEKA PARAFIALNA– Czytelnicy, którzy są zainteresowani dostępem do 250,000 polskich ebooków proszeni są o skontaktowanie się z Biblioteką Parafialną.

SZUKASZ OKAZJONALNEJ POMOCY? Może tutaj ją znajdziesz? Pomoc osobom starszym, chorym, samotnym w dotrzymaniu towarzystwa, spacerach, zakupach, etc. Kontakt : 587 892 6370

ZAPRASZAMY DO WSPÓLNEJ ZABAWY!

OSTATKI W DOMU POLSKIM

Tegoroczny karnawał jest dość krótki.
Pożegnajmy go wspólnie „Ostatkami” w Domu Polskim
obchodząc jednocześnie Walentynki. Po rezerwacje i zakup biletów prosimy skontaktować się z biurem 403.291.3757 lub info@dompolski.ca

W ramach przygotowań do Roku Jubileuszowego 2025, papież Franciszek zamierza ogłosić Rok Modlitwy. Stanie się to podczas mszy św. w Niedzielę Słowa Bożego – 21 stycznia. Rok Modlitwy będzie służył ponownemu odkryciu centralnego miejsca modlitwy w diecezjach na całym świecie. Już dwa lata temu papież zasugerował, że rok 2024 będzie Rokiem Modlitwy, który poprzedzi Rok Święty 2025. W liście do Dykasterii, której powierzono jego przygotowanie, napisał, że modlitwa jest „główną drogą do świętości” i pozwala każdemu człowiekowi „wyrazić Bogu to, co jest ukryte w głębi jego serca”. Papież wyraził również swoją wolę, aby ten rok pomógł wszystkim chrześcijanom uczynić Modlitwę Pańską ich „programem życia”. W niedzielę 21 stycznia pod koniec Mszy św. papież wręczy obecnym egzemplarze Ewangelii św. Marka, aby przypomnieć im o „odpowiedzialności wiernych za znajomość Pisma Świętego”.

 Publikujemy list Papieża Franciszka.

Jubileusz zawsze w życiu Kościoła był wydarzeniem o wielkim znaczeniu duchowym, kościelnym oraz społecznym. Odkąd Bonifacy VIII w 1300 roku ustanowił pierwszy Rok Święty, który miał być powtarzany co sto lat – co na wzór biblijny zostało zmienione na 50, a następnie na 25 lat – święty, wierny Lud Boży przeżywał tę celebrację jako wyjątkowy dar łaski, charakteryzujący się przebaczeniem grzechów, a w szczególności odpustem, pełnym wyrazem Miłosierdzia Boga. Wierni, często na koniec długiej pielgrzymki, mogą zaczerpnąć z duchowego skarbca Kościoła, przekraczając Drzwi Święte oraz czcząc relikwie apostołów Piotra i Pawła, przechowywane w rzymskich Bazylikach. W ciągu wieków, miliony pielgrzymów przybywały do tychże miejsc świętych, dając żywe świadectwo wiary, która trwa od zawsze. w trzecie Tysiąclecie jego historii. Święty Jan Paweł II bardzo go wyczekiwał, pragnął, w nadziei, że wszyscy chrześcijanie, przezwyciężając historyczne podziały, będą mogli wspólnie celebrować dwa tysiące lat od Narodzenia Jezusa Chrystusa, Zbawiciela ludzkości. Zbliżamy się już do kolejnych 25 lat w XXI wieku i jesteśmy wezwani do rozpoczęcia przygotowań, które pozwolą ludowi chrześcijańskiemu przeżywać Rok Święty w całym jego duszpasterskim bogactwie. W tym kontekście, znaczącym etapem był Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, który pozwolił nam na odkrycie całej siły i czułości miłości miłosiernej Ojca, abyśmy z kolei i my stali się jej świadkami. Jednak, w ostatnich dwóch latach nie było takiego kraju, który nie zostałby doświadczony przez niespodziewaną pandemię, która nie tylko przyniosła doświadczenie dramatu śmierci w samotności, niepewności oraz prowizoryczności egzystencji, ale także zmieniła sposób naszego życia. Jako chrześcijanie, doznaliśmy wraz ze wszystkimi braćmi i siostrami tych samych cierpień i ograniczeń. Nasze kościoły zostały zamknięte, tak jak szkoły, fabryki, urzędy, sklepy oraz miejsca przeznaczone na spędzanie czasu wolnego. Wszystkich nas dotknęły niektóre ograniczenia wolności, a pandemia spowodowała nie tylko cierpienia, ale również zasiała w naszych duszach wątpliwość, strach i zagubienie. Ludzie nauki z wielkim pośpiechem znaleźli pierwszy środek zapobiegawczy, który stopniowo pozwala na powrót do codziennego życia. Mamy pełną ufność, że epidemia może być przezwyciężona, a świat może odnaleźć swój rytm relacji osobowych i życia społecznego. Będzie to o wiele łatwiej osiągnąć, jeśli będziemy działać w sposób faktycznie solidarny tak, aby nie były zaniedbywane ludy ubogie, ale by można było dzielić się ze wszystkimi tak odkryciami nauki, jak i koniecznymi lekarstwami. Musimy podtrzymywać płomień nadziei, który został nam dany i uczynić wszystko, aby każdy odzyskał siłę i pewność patrzenia w przyszłość otwartą duszą, ufnym sercem oraz dalekosiężnym umysłem. Najbliższy Jubileusz będzie mógł bardzo służyć tworzeniu na nowo klimatu nadziei i zaufania jako znaku odrodzenia, którego wszyscy pilnie potrzebujemy. Z tego powodu wybrałem motto: Pielgrzymi nadziei. Wszystko to będzie jednak możliwe, jeśli potrafimy na nowo odkryć sens powszechnego braterstwa, jeśli nie zamkniemy oczu wobec dramatu rozlewającej się biedy, która nie pozwala milionom kobiet i mężczyzn, młodych i dzieci żyć w sposób godny istot ludzkich. Myślę szczególnie o wielu uchodźcach zmuszonych do porzucenia swoich ziem. Niech zostaną usłyszane głosy ubogich w tym czasie przygotowań do Jubileuszu, który, według biblijnego przykazania, przywraca każdemu dostęp do owoców ziemi: „Szabat ziemi będzie służył wam za pokarm: tobie, słudze twemu, służącej twej, najemnikowi twemu i osiadłym u ciebie przybyszem. Cały jego plon będzie służyć za pokarm także twojemu bydłu i zwierzętom, które są w twoim kraju”  Dlatego też wymiar duchowy jubileuszu, który wzywa do nawrócenia, niech połączy się z tymi fundamentalnymi dla współżycia społecznego aspektami, aby ustanowić spójną jedność. Czując się wszyscy pielgrzymami na ziemi, na której Pan nas umieścił, abyśmy ją uprawiali i strzegli (nie zaniedbujmy na tej drodze kontemplowania piękna stworzenia oraz troski o nasz wspólny dom.