23 czerwca, 2019

INTENCJE MSZALNE

Sobota, 22 czerwca
18:00- + Jan Kułach – R. Piekut
18:00- + Adolf Wojs (1 rocz)

Niedziela, 23 czerwca – Uroczystość Bożego Ciała
8:30 – ++ Teresa Michenka i zmarli z rodziny
8:30 – ++ z rodz. Śliwonik, Zakowicz, Winiar, Borecki
10:30- ++ Janina i Stanisław Sadowscy i zmarli z rodziny
12:30 – + Władysław Wardzała (25 rocz) – syn z rodziną
12:30- O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla wnuczki Karoliny Klyncypar z okazji 18 Urodzin i pomyślnego zdania egzaminów na studia
– babcia i dziadek
19:00- + Elżbieta Skałka

Poniedziałek, 24 czerwca – Uroczystość św. Jana Chrzciciela
19:00- O Boże błogosławieństwo dla Stanisława, Edyty, Mikołaja i Zofii
19:00- + Jan Rajchel
19:00- Dziękczynna z prośbą o łaski dla rodzeństawa i krewnych oraz radość życia wiecznego dla zmarłych

Wtorek, 25 czerwca
19:00- + Henryka Bedryło
19:00- + Władysław Kogut (31 rocz) – syn z rodziną

Środa, 26 czerwca
19:00- + Antoni Peryt (7 rocz) – córka z rodziną
19:00- + Zbigniew Tabor – rodz. Tarko i Biedacha

Czwartek, 27 czerwca
19:00 – + Marek Pasternak
19:00 – + Ewa Cichowlas

Piątek, 28 czerwca
9:00 – Wolna intencja
19:00 – O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla brata Jana z żoną i wnukami

Sobota, 29 czerwca – Uroczystość świętych. Apostołów Piotra i Pawła
8:30- Wolna intencja
18:00- ++ Jan i Teodor

Niedziela, 30 czerwca – XIII Niedziela zwykła
8:30 – O Boże błogosławieństwo dla Janiny Bogusławskiej
10:30- + Stanisław Kula – rodzina
10:30- O Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Bożej dla Klary z okazji 4 Urodzin
12:30 – O Boże błogosławieństwo i łaski Ducha św. dla Sr. Lucyny z okazji Urodzin
19:00- ++ Michał i Marek Skaliński

UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA
23 czerwca, 2019

Rdz 14,18-20 ;1 Kor 11,23-26; Łk 9,11b-17
Ref: Jesteś kapłanem, tak jak Melchizedek.
Boże Ciało skupia nas na Eucharystii, jako uczcie i trwałej obecności w Najświętszym Sakramencie. Dla pierwszych chrześcijan uczta eucharystyczna byłą przeżyciem wspólnotowym. Zachęcali się wzajemnie do przyjmowania Komunii św. słowami: pójdźmy po życie, po moc, po miłość, po świętość! Komunia łączy nas zarówno z Chrystusem, jak również z braćmi i siostrami.
Dar Eucharystii jest oddaniem samego siebie Pana Jezusa, który „do końca nas umiłował”. Dzięki tej obecności spełnia się obietnica Jego obietnica, że pozostanie z nami aż do skończenia świata. Pan Jezus pozostał z nami w znaku chleba i wina. Eucharystia jest również sercem orędzia fatimskiego. Anioł przyniósł kielich i hostię od strony kościoła parafialnego mówiąc: „Bierzcie i spożywajcie Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, okrutnie znieważane przez niewdzięcznych ludzi. Naprawiajcie ich występki i pocieszajcie Boga”. W ten sposób chciał pokazać, że prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Zbawiciela są w każdej katolickiej świątyni. Tam, a nie w cudownościach mamy szukać tego, co w widzeniu otrzymały dzieci: zjednoczenia z Bogiem przez Eucharystię. Wysłannik z nieba chce nam pokazać, że również naszym udziałem może stać się eucharystyczne doświadczenie pastuszków.Od sposobu naszego udziału w Eucharystii zależy, jakość naszych relacji nie tylko z Bogiem, ale także z naszymi bliźnimi. Jeżeli bowiem czas eucharystycznego zgromadzenia jest dla nas zewnętrznym rytuałem, w trakcie, którego nasza uwaga błądzi po wielu miejscach, to mamy podstawy do obaw, iż traktujemy Jezusa po prostu jak przedmiot. Przedmiot ważny, ale niebędący Osobą. Jest świętą rzeczą, kawałkiem chleba, który spożywamy i zaraz o nim zapominamy, przytłoczeni naszą zabieganą codzienności. Traktując Jezusa jak rzecz, zaczynamy też traktować innych jak przedmioty, które służą poprawieniu naszego samopoczucia. Udział we Mszy św. daje nam komfort spełnionego obowiązku religijnego, a nasi bliźni są przez nas traktowani jak narzędzia, które służą uzyskaniu naszego zadowolenia. Uczestnicząc w Eucharystii odczuwamy przynależność do Kościoła, do Ludu Bożego, do Ciała Pańskiego, do Jezusa Chrystusa. I nigdy nie pojmiemy w pełni jego wartości i bogactwa. To zobowiązuje nas wszystkich do tego, abyśmy często oraz w sposób godny przyjmowali Komunię Świętą i stawali się chlebem dla innych. Prośmy Chrystusa, aby ten Sakrament Ołtarza mógł nadal utrzymywać w Kościele żywą Jego obecność i kształtować nasze wspólnoty w miłości i jedności, według serca Ojca.

UROCZYSTOŚ ŚW. JANA CHRZCICIELA

24 czerwca
Iz 49,1-6; Dz 13,22-26; Łk 1,57-66.80
Ref: Od łona matki Pan mym opiekunem.
Zachariasz napełniony Duchem Świętym wyśpiewał piękny kantyk, w którym pojawia się prorocza myśl dotycząca misji Jana Chrzciciela: „Ty, dziecię, zwać się będziesz prorokiem Najwyższego, gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogę”. Jan ma wprowadzić lud Starego przymierza w Nowe Przymierze w Chrystusie. Ma za zadanie przygotowanie drogi na przyjście Mesjasza niosącego ludziom zbawienie. To zbawcze dzieło Boga ma swe źródło w Jego nieskończonym miłosierdziu.Narodzenie Jana Chrzciciela jest okazją, aby wyrazić Bogu wdzięczność za dar życia. Pan okazuje „wielkie miłosierdzie” nad kobietami, które – podobnie jak Elżbieta – współpracują z Bogiem w przekazywaniu daru życia. I dzięki ich otwartości, rodzi się nowe życie. Wydarzenie z Ain Karim uświadamia nam, że każde życie jest wartościowe, jest cudem miłosierdzia. W tym dziele miłosierdzia często pośredniczy Maryja. W Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej ojców bernardynów w Skępem ludzie modlą się o dar potomstwa. I to, co po ludzku niemożliwe – jak w przypadku Elżbiety i Zachariasza – staje się realne dzięki wsparciu z Wysoka. Dwa przykłady. Małżeństwo z Warszawy nie mogło mieć dziecka. Dowiedziało się o Sanktuarium w Skępem i postanowiło wyruszyć z Płocka na pieszą pielgrzymkę. Po powrocie poczęło się i urodziło im się dziecko. Po roku szczęśliwi rodzice ponownie szli w pieszej pielgrzymce, już razem z narodzonym dzieckiem, dziękując Matce Bożej i składając jednocześnie świadectwo dokonania się w ich życiu cudu. Inny przypadek – młoda kobieta została poinformowana przez lekarza, że jest bezpłodna i nigdy nie urodzi dziecka. Udała się do Sanktuarium w Skępem i tam pobożnie się modliła. Kobieta zaszła w ciążę i obecnie oczekuje na narodziny wymodlonego dziecka. Cud życia wymaga od nas stałej troski o zdrowie. Zadaniem całego naszego życia pozostaje troska o naszą kondycję fizyczną, bo jak mawiali już starożytni Grecy, „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Dlatego warto pamiętać w „cywilizacji zabiegania”, że „ruch to zdrowie”. Żaden lek nie zastąpi ruchu a ruch może zastąpić niejeden lek. Zbytni aktywizm, bez wypoczynku, prowadzi do niszczenia zdrowia. Ale i lenistwo połączone z bezczynnością nie służy zdrowiu, może nawet doprowadzić do poczucia znudzenia, bezsensu życia, może zabić w człowieku tak konieczną dla równowagi psychicznej radość i spokój wewnętrzny. Ważne jest jednak, by troska o zdrowie fizyczne nie prowadziła do zaniku miłości, zwłaszcza do bliźnich, np. przez bezwzględne domaganie się od otoczenia opieki i zadręczanie bliźnich swoimi wymaganiami.

UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA
29 czerwca

Dz 12,1-11;Tm 4,6-9.17-18;Mt 16,13-19
Ref: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.
Kościół umieszcza w jednym dniu uroczystość św. Pawła wraz ze św. Piotrem, aby podkreślić, że obaj Apostołowie byli współzałożycielami gminy chrześcijańskiej w Rzymie. Obaj również w Rzymie oddali dla Chrystusa swoje życie oraz tam są ich relikwie i sanktuaria. Święci Piotr i Paweł nauczycielami wiary. Kościół istnieje dzięki łasce Boga. Nie jest zbudowany na kamieniach, ale na wierze i miłości.W Ewangelii przeznaczonej na dzisiejszą uroczystość mocno wybrzmiewa pytanie Jezusa: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?” (Mt 16, 13). W imieniu apostołów odpowiada Szymon Piotr – opoka, na której Jezus zbuduje swój Kościół. Gdyby wydawało się nam, że wiemy już wszystko o Jezusie, to i tak pyta nas, tak jak Piotra. Już prawie dwa tysiące lat staje, pytając: „Kim ja jestem dla ciebie?” Nie zadowala Go cytowanie najbardziej uczonych odpowiedzi na Jego temat. Dla Jezusa liczy się nasza osobista odpowiedź. Odpowiedź dotycząca nas samych. Musimy odpowiedzieć, sięgając do własnego serca. Odpowiedź nie jest łatwa nawet dla apostołów, którzy byli blisko Jezusa. Chrystus Pan chwali Piotra za jego trafną odpowiedź. Chciałoby się powiedzieć, gratuluje mu takiego wyznania. Nigdy Piotrowi Chrystus niczego nie gratulował. Nie gratulował mu Chrystus cudownego połowu ryb, nie gratulował mu jego apostolskiego powołania; nie gratulował mu nawet nominacji na pierwszego Papieża. Ale pogratulował mu wyznania wiary. „Błogosławiony jesteś Szymonie”, bo taka postawa upewnia Jezusa, że na Piotrze może oprzeć swój Kościół. Chrystus oświadcza, że Kościół oparty na Skale będzie tak mocny, że nawet bramy piekielne go nie przemogą. Chrystusowi chodzi o Kościół, który będzie zgromadzeniem wiernych, będzie stanowił nową wspólnotę wiary i miłości. Św. Piotr na pytanie Jezusa odpowiedział: „Ty jesteś Mesjaszem, Synem Boga żywego!” Apostołowie ku takiej wierze szli powoli. Był czas, gdy pytali:, „Co to za człowiek, któremu nawet wicher i jezioro są posłuszne?”. Czas niepewności jednak minął. Do takiej wiary, która nie jest ludzkim przeświadczeniem, ale darem łaski musieli dojrzewać. Przecież Jezus rzekł do Piotra: Ciało i krew nie objawiły ci tego, Piotrze. Nie po ludzku to odkryłeś. Objawił ci to Ojciec niebieski. A głębokość bogactw, mądrość i wiedza Boga jest niezmierzona i niewyczerpana. Jak niezmierzone i niewyczerpane jest Jego miłosierdzie.

LEKTORZY – 22-23 czerwca
18:00- Z. Topor, D. Topor, Z. Topor
8:30 – B. Chabiera, A. Rudzińska, B. Chabiera
10:30 – M. Sapielak, M. Iskra, V. Kanaszyc
12:30- M. Kaczan, S. Teresa, J. Pajewski
19:00 – W. Grabowski, K. Pietrzak, W. Grabowski

W NASZEJ WSPÓLNOCIE

WYJAZD KS. MARCINA NA WAKACJE
Ks. Marcin w środę 26 czerwca udaje się na wakacje do Polski. Życzymy księdzu Marcinowi miłego pobytu z rodziną, wśród przyjaciół, aby czas zasłużonego odpoczynku był do pogłębiania życia duchowego przez modlitwę. Prośmy Maryję Matkę Bożą, by towarzyszyła w jego podróży

WIZYTA KS. DOMINIKA CHMIELEWSKIEGO SDB W NASZEJ PARAFII.
W dniach od 24.06 do 30.06. 2019 w naszej Parafii będziemy gościć ks. Dominika Chmielewskiego. W dniach 27.06-29.06 Ks. Dominik będzie głosił konferencje podczas każdej Mszy Świetej, na które serdecznie zapraszamy. Tematami konferencji będą:
– przeżywanie Eucharystii
– zagrożenia duchowe
– Matka Boża
Ks..Dominik Chmielewski jest znanym kaznodzieją a jego konferencje są także dostępne na Youtube.

PEREGRYNACJA OBRAZU MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ W RODZINACH
Od 16 czerwca do niedzieli 30 czerwca rodzina Haliny Moroz będzie się modlić przed obrazem Matki Bożej wypraszając obfitość łask Bożych dla swej rodziny, przyjaciół i znajomych. Rodziny chętne przyjąć obraz Matki Bożej proszone są o kontakt z biurem lub po Mszy św. z Księdzem.

TOGETHER IN ACTION – 2019 W całej Diecezji Calgary rozpoczęła się akcja zbierania ofiar we wszystkich parafiach na wspieranie działalności charytatywnej i administracyjnej diecezji. Kwota wyznaczona dla naszej parafii wynosi $27,818.00. Dotychczas zostały złożone ofiary na sumę $ 11,552.00. – Serdecznie dziękujemy – Bóg zapłać! Czeki prosimy wystawiać na Our Lady Queen of Peace Church/TOGETHER IN ACTION. Zwracamy się z serdeczną prośbą do wszystkich Parafian o wsparcie tegorocznej kolekty w ramach jałmużny postnej. Koperty na ten cel wyłożone są przy biuletynach.

MSZE ŚW. PORANNE PODCZAS WAKACJI
Przez okres wakacji nie będzie sprawowanych Mszy św. porannych w piątki i soboty. Przez okres wakacji nie będzie odwiedzin chorych i starszych z naszej parafii.

KAWIARENKA W czerwcu, kawiarenkę prowadzą Panie z grupy parafialnej.Zapraszamy serdecznie na pączki, bułeczki i kawę.

WYJAZDY NA WAKACJE
Wielu naszych parafian udaje się na wakacje i odwiedziny rodzin w Polsce i innych krajach. Na drogę pokoju i pomyślności niech was kieruje wszechmogący Bóg, a Rafał Archanioł niech towarzyszy wam w drodze. Wakacje niech będą dla wszystkich błogosławionym czasem duchowego odrodzenia.
Wszechmogący, wieczny Boże, otaczaj nas, podróżujących, Swoją opieką. Bądź nam w potrzebie pomocą, w drodze towarzyszem i pociechą, w przeciwnościach obroną, abyśmy za Twoim przewodnictwem, pod opieką Matki Najświętszej i św. Rafała Archanioła, pomyślnie dotarli do celu i szczęśliwie wrócili do naszych domów. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen

ZAPISY DO SZKOŁY POLSKIEJ W CALGARY
NA ROK SZKOLNY 2019/2020
Sala Parafialna ( 10:00 – 14:00)
Niedziela – 25 sierpnia
Do: 25 sierpnia ( włącznie), 2019
Opłata za jedno dziecko – $400.00, dwoje – $540.00, troje i więcej – $600.00. Depozyt za dyżur – $120.00
Po 25 sierpnia, 2019 opłata za szkołę wzrasta o $100.00.

KONSULAT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W CALGARY uprzejmie informuje, że w dniu 17, 18 lipca 2019 r. od godz: 9: 00-17: 00 odbędzie się dyżur konsularny, podczas którego przyjmowane będą wnioski paszportowe. Konsulat RP w Calgary uprzejmie informuje, że wnioski paszportowe będą przyjmowane w Domu Polskim adres: 3015-15 Str NE. W sprawach konsularnych prosimy kontaktować się z Konsulatem Generalnym RP w Vancouver 604 688-3530. Dane personalne prosimy przesyłać drogą elektroniczną na następujacy adres: Rejestracja paszportowa online https://secure.e-konsulat.gov.pl Następujace dane osobowe należy przesłać na adres Konsulatu Generalnego RP w Vancouver: Imię, nazwisko, nazwisko panieńskie (dla kobiet) data i miejsce urodzenia, imiona rodziców, adres zamieszkania, numer telefonu, seria i numer posiadanego paszportu, jaki urząd wydał, numer PESEL
ZARZĄD FUNDACJI IM. ŚW. BRATA ALBERTA W CALGARY zawiadamia wszystkich zainteresowanych o Walnym Zebraniu, które odbędzie się 18-go lipca 2019 o godzinie 19:00. Miejsce zebrania podamy w terminie późniejszym. Życzymy wszystkim udanego letniego wypoczynku.

OGŁOSZENIA KOMERCYJNE
PRACA
Poszukujemy mężczyznę do pracy przy produkcji na cały etat. Tel:403-279-9853 (2x)
PRACA Firma zajmująca się instalacją ścian biurowych poszukuje pracowników na cały etat lub pół etatu.
Więcej informacji pod numerem telefonu 403-472-7124 Krzysiek. (3x)
PRACA
Potrzebne są kobiety do sprzątania domów. W sprawie informacji o pracę proszę dzwonić 403-663-9886- dzwoniąc proszę zostawić swoje imię i numer telefonu dla odzwonienia.(8x)

BOŻE CIAŁO, ŚWIĘTO O DŁUGIEJ TRADYCJI
Kultura i tradycje ludowe
Ze wszystkich świąt religijnych w Polsce, uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa, nazywane ludowo Bożym Ciałem jest jednym z najbardziej uroczyście obchodzonych dni w całym roku liturgicznym, poza tym niezwykle barwnym i widowiskowym. Obchody Bożego Ciała, poza sferą kościelną, mają głęboki, ludowy wymiar. Uroczystość Bożego Ciała to święto ruchome, przypadające na jedenasty dzień po Zielonych Świątkach. Za panowania Piastów, tak pisała o nim Deotyma: „Obchodzona pod kopułą samego nieba, obsypana deszczem kwiatów i to w najpiękniejszej porze roku, zawsze zachwyca swoją półnieziemską poezją – a w owych czasach zachwycała tym silniej, że była jeszcze nowością (…), budziła nie tylko nabożeństwo, ale i gorącą ciekawość (…). Bo jeśli i dziś jeszcze najzacniejsze domy dobijają się o zaszczyt stawiania ołtarzy, cóż to się musiało dziać wówczas”. Bezpośrednią przyczyną ustanowienia tego święta w XIII w. było objawienie błogosławionej Juliany, zakonnicy z Cornillon, która podczas nabożeństwa ujrzała krople krwi na hostii i korporale. W związku z tym 11 sierpnia 1264 r. papież Urban IV ustanowił ten dzień, jako święto, które miało przybliżyć wiernym różne aspekty obecności Chrystusa w Eucharystii. Święto zatwierdził ostatecznie w 1314 r. Klemens V, nadając mu nazwę.
W Polsce obchodzi się Boże Ciało od 1320 r. Pierwszy źródłowy opis procesji Bożego Ciała pochodzi z Płocka i dotyczy uroczystości obchodzonych w katedrze w XIV w. Istotnym wydarzeniem podczas obchodów tego święta były barwne, rozbrzmiewające śpiewem procesje, które przetrwały do naszych czasów. Po dzień dzisiejszy w Boże Ciało i oktawę ze wszystkich kościołów w miastach i na wsi wychodzą procesje do czterech ołtarzy przybranych zielenią i kwiatami, urządzonych na zewnątrz świątyń, pod otwartym niebem. Przy każdym ołtarzu śpiewana jest ewangelia, przy każdym odbywa się uroczyste błogosławieństwo wiernych Przenajświętszym Sakramentem. W dawnej Polsce, podczas procesji, odgrywano przy ołtarzach sceny, w których występowały postacie biblijne, wygłaszano wiersze, śpiewano pieśni adoracyjne. W procesjach brały udział wszystkie stany i bractwa, wojsko i cechy, a w stolicy sam król ze wszystkimi dostojnikami.
Zwyczaje i wierzenia ludowe związane z Bożym Ciałem Na polskiej wsi wszystkie święta religijne mają niezwykle barwną i bogatą oprawę. Dzieje się tak, ponieważ obok treści sakralnych ważną rolę odgrywa tam tradycja i ludowa obrzędowość. Nie inaczej jest podczas Święta Bożego Ciała. Ołtarze ustawione pod gołym niebem właśnie na wsi są zawsze najpiękniej ukwiecone. Procesja na wsi jest szczególna, ponieważ w wielu regionach Polski idą w niej osoby ubrane w stroje ludowe, co podkreśla przywiązanie do tradycji i ojczyzny.Z uroczystościami Bożego Ciała wiążą się różne zwyczaje i wierzenia ludowe. Szczególne właściwości magiczne przypisywano zebranym z ołtarzy kwiatom, wiankom i gałązkom: „W tym samym czasie święcą wianki w kościele wraz z ewangeliami spisanymi na 4 oddzielnych kartkach zwiniętych w ruloniki, które gospodarze zakopują w 4 rogach gruntu, w przekonaniu, że przez rok cały grad pola nie nawiedzi”. Do wicia wianków używa się do dziś wielu ziół i traw, bo jak mówi stare przysłowie: „Każde ziele mówi: święć mnie”. Były używane zioła o znaczeniu leczniczym i gałązki drzew chroniących od piorunów. Wśród ziół najważniejsza była bylica boże drzewko – ziele o czarodziejskiej mocy. W święconych wiankach musiała znajdować się macierzanka, mięta, rozmaryn, lubczyk, podbiał, niezapominajka, rumianki, stokrotki i wiele innych ziół. W ludowej polskiej tradycji to właśnie te wianki były obecne przy najważniejszych dla człowieka chwilach – przy narodzinach, ślubie i śmierci. Wykorzystywano też czarodziejską moc wianków: wianuszek macierzanki dekorował becik w czasie chrztu, leśny rozmaryn – symbol miłości, wierności i nieśmiertelności – wraz z dzikim rozchodnikiem i nieśmiertelnikiem zdobił wianuszki u ślubnej sukni. Wianuszki z wielu ziół były przede wszystkim symbolem miłości.Małe wianuszki, po poświęceniu wisiały jeszcze przez całą oktawę w kościele, a po ośmiu dniach każdy zabierał swój do domu. Przypisywano im cudowne właściwości i wykorzystywano je we wszystkich dziedzinach życia gospodarczego, przechowując starannie przez cały rok. Zioła, które wykorzystywano do wianków i bukietów stosowano, jako lekarstwo przeciwko wszelkim dolegliwościom. Według wierzeń uzdrawiały one ludzi, ale chroniły też bydło od zarazy, a dym ze spalonych wianków odpędzał ponoć chmury gradowe